Spotkanie 9:Na straży prawa.

Lekcja 9

Temat:Na straży prawa.

1.PRAWO AUTORSKIE.

PRAWO AUTORSKIE-pojęcie prawnicze oznaczające ogół praw przysługujących autorowi utworu albo normy prawne upoważniające autora do decydowania o użytkowaniu dzieła i czerpaniu z niego korzyści finansowej.Ustawa z dnia 4 lutego 1994 o prawie autorskim i prawach pokrewnych z późn. zm. wyróżnia: autorskie prawa osobiste oraz autorskie prawa majątkowe.

2.UTWÓR.

UTWÓR-termin prawniczy z zakresu prawa autorskiego, który według Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest zdefiniowany następująco .każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

RODZAJE UTWORÓW.

A.)Ze względu na zależność od siebie

-pierwotne - stworzone oryginalnie przez jednego lub grupę twórców

-opracowania (zwane też czasami dziełami wtórnymi lub zależnymi) - są to różnego rodzaju modyfikacje utworu pierwotnego, takie jak tłumaczenia, przeróbki, kolaże, wydania krytyczne itp; publikacja opracowania bez zgody twórców utworu pierwotnego stanowi naruszenie ich majątkowych i osobistych praw autorskich, ponadto za publikację opracowania twórcom utworu pierwotnego należy się wynagrodzenie

-utwory inspirowane - które nie są jasno zdefiniowane prawnie, ale według opinii prawnych są to utwory stworzone w efekcie kontaktu z utworem pierwotnym i mogącym mieć pewne do niego cechy podobieństwa ale jednak na tyle różnym, że nie ma wątpliwości, że to dzieło samoistne, nie zawierające oprócz uprawnionych cytatów żadnych fragmentów dzieła pierwotnego; twórca utworu pierwotnego nie może sobie rościć żadnych szczególnych praw w stosunku do dzieła inspirowanego

Ponadto w obiegu prawniczym jest też pojęcie "utworu z zapożyczeniami", które zawiera fragmenty utworów pierwotnych wykraczających poza zwykłe cytaty, ale jednak nie tyle aby go uznać za opracowanie utworu pierwotnego. Zapożyczenia stanowią potencjalne naruszenie majątkowych i osobistych praw twórców utworu pierwotnego, dlatego w praktyce odnoszą się do nich wszystkie zasady obowiązujące do opracowań, choć w zakresie proporcjonalnym do ilości i objętości owych zapożyczeń.

B.)Ze względu na naturę

-wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe,

-kartograficzne oraz programy komputerowe),

-plastyczne,

-fotograficzne,

-lutnicze,

-wzornictwa przemysłowego,

-architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne,

-muzyczne i słowno-muzyczne,

-sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne,

-audiowizualne (w tym filmowe)

Utwory są w Polsce zasadniczo chronione jednakowo niezależnie od ich natury, z wyjątkiem utworów audiowizualnych i programów komputerowych. W przypadku utworu audiowizualnego ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych wymienia dokładnie kogo się uznaje za współtwórców takiego dzieła oraz ustala relacje między producentem i twórcam.

W przypadku programów komputerowych ustawa uściśla zasady korzystania, dystrybucji i kopiowania programów i silnie ogranicza prawo do dozwolonego użytku (np: nie zezwala na pożyczanie i kopiowanie programów nawet w kręgu rodziny i najbliższych znajomych). Nie istnieje też w stosunku do programów prawo cytatu.

3.LICENCJA.

LICENCJA-  umowa na korzystanie z utworu jakim jest aplikacja komputerowa, zawierana pomiędzy podmiotem, któremu przysługują majątkowe prawa autorskie do utworu, a osobą, która zamierza z danej aplikacji korzystać.Umowa taka powinna określać przede wszystkim pola eksploatacji (formy wykorzystania utworu), czyli warunki na jakich licencjobiorca jest uprawniony do korzystania z programu. W Polsce Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych jako podstawowe elementy określające pola eksploatacji wskazuje zakres, miejsce i czas korzystania z utworu, przy czym jest to wyliczenie przykładowe i strony umowy mogą dowolnie kształtować charakter licencji (biorąc jednak pod uwagę treść przepisów ustawowych, których strony nie mogą modyfikować - tzw. ius cogens).

4.TYPY LICENCJI.

A.) FREEWARE- licencja oprogramowania umożliwiająca darmowe rozprowadzanie aplikacji bez ujawnienia kodu źródłowego. Czasami licencja freeware zawiera dodatkowe ograniczenia (np. część freeware jest całkowicie darmowa jedynie do użytku domowego).Sam termin został wymyślony przez Andrew Fluegelmana.Programy na licencji freeware mogą być nieodpłatnie wykorzystywane, jednak zabrania się czerpania korzyści finansowych z ich dystrybucji przez osoby trzecie. Licencja nie dotyczy dystrybucji produktów (dokumentów, grafiki, innych programów itd.) stworzonych przy użyciu programów na licencji freeware, więc nie ogranicza możliwości ani nie narzuca konieczności pobierania opłat za wytworzone produkty.Termin freeware bywa również używany jako synonim oprogramowania objętego tą licencją.

B.)ADWARE-rodzaj (i typ) licencji oprogramowania. Adware jest oprogramowaniem rozpowszechnianym za darmo, ale zawierającym funkcję wyświetlającą reklamy.

C.)CARDWARE-- rodzaj licencji oprogramowania wywodzący się od Freeware i Shareware. Używany przez autorów, którzy udostępniają swoje programy za darmo: w zamian za to oczekują, że użytkownik przyśle im kartkę pocztową (najczęściej z miejscowości, w której mieszka). Wymóg ten bywa mniej lub bardziej kategoryczny w zależności od konkretnej licencji. Niektóre uzależniają od tego legalność używania programu, inne pozostawiają to dobrej woli użytkownika jako sposób na wyrażenie wdzięczności autorowi. Istnieje też wersja emailware wymagająca przysłania emaila.

D.)GNU-licencja wolnego i otwartego oprogramowania stworzona w 1989 roku przez Richarda Stallmana i Ebena Moglena na potrzeby Projektu GNU, zatwierdzona przez Open Source Initiative. Pierwowzorem licencji była licencja Emacs General Public License. Wersja druga licencji GNU GPL została wydana w roku 1991, a wersja trzecia – 29 czerwca 2007.

E.)SHAREWARE-to rodzaj licencji programu komputerowego, który jest rozpowszechniany bez opłat z pewnymi ograniczeniami lub z niewielkimi opłatami do wypróbowania przez użytkowników. Czasami po okresie próbnym (wersja trial) lub po określonej liczbie uruchomień (limit uruchomień) za taki program trzeba płacić lub zrezygnować z korzystania z niego.Czasami producent oprogramowania wydaje jedną wersję na licencji shareware, a drugą (zazwyczaj z ograniczeniami, np. z blokadą dostępu do niektórych funkcji) na licencji freeware.

F.)DEMO- twórczość np.: muzyczna, plastyczna (grafika komputerowa), filmowa, programistyczna; zapisana i udostępniana jako demonstracja możliwości twórców (często w celach promocyjnych - wyjątek demoscena).

G.)TRIAL- rodzaj licencji na programy komputerowe polegający na tym, że można go używać przez z góry ustalony czas (od 7 do 90 dni). Programy na tej licencji są w pełni funkcjonalne. Po upływie ustalonego czasu, jedyną rzeczą, na którą pozwoli program to rejestracja albo usunięcie z dysku twardego. Zazwyczaj wersje próbne rozprowadzane są na tej licencji.

H.)OEM- przedsiębiorstwo sprzedające pod własną marką produkty wytworzone przez inne firmy. Termin jest mylący, gdyż OEM nie zawsze jest wytwórcą, a nawet nie jest producentem, lecz czasem tylko sprzedawcą sprzętu dla użytkownika końcowego, choć zdarza się też, że jest jego projektantem.
W większości przypadków OEM nie dodaje wartości do wyposażenia, a jedynie znakuje je własnym logo. Nazwa OEM jest umieszczana na urządzeniach przez wytwórcę, na mocy zawartej umowy. Niekiedy OEM dodaje wartość do produktu, np. łącząc sprzęt i oprogramowanie w gotowe systemy (zobacz też: Value Added Reseller).Istnieją liczne firmy specjalizujące się w produkcji na rzecz OEM i nigdy nie sprzedające produktów pod własną marką – są to tzw. producenci kontraktowi. Niektóre firmy zajmują się zarówno produkcją, jak i działalnością typu OEM.Nazwa OEM jest też stosowana w odniesieniu do producentów komputerów osobistych, gdy sprzedają je razem z oprogramowaniem będącym standardowym wyposażeniem. Oprogramowanie OEM jest nierozerwalnie połączone z komputerem (lub jego częścią), na którym jest ono zainstalowane. Nie wolno go przenosić na inne komputery oraz odsprzedawać.

I.)DONATIONWARE-Jest jednym z typów licencji Otherware. Oprogramowanie na tej licencji może być dowolnie modyfikowane, kopiowane i dystrybuowane pod warunkiem, że licencjobiorca zapłaci autorowi symboliczną kwotę. Wielkość opłaty zależy od licencjobiorcy.

J.)ABANDONWARE-oprogramowanie, którego twórca już nie sprzedaje i nie zapewnia dla niego obsługi. Spotyka się również użycie tego określenia w stosunku do oprogramowania, którego twórca świadomie zaprzestał rozwoju i wsparcia produktu. Określenie „abandonware” nie jest używane w odniesieniu do starszych wersji danego oprogramowania, które już nie są sprzedawane i wspierane, o ile producent nadal wspiera i sprzedaje oprogramowanie, które stanowi kontynuację tych wersji.Ponieważ wiele z tych programów, a szczególnie gier, nadal jest chętnie używanych, powstały w Internecie miejsca pozwalające je uzyskać. W stosunku do prawa większości państw jest to nielegalne, ponieważ jeszcze żaden program komputerowy nie jest tak stary, żeby wygasły jego majątkowe prawa autorskie. Jednak ponieważ część firm już nie istnieje, a innym nie zależy na ochronie praw do tych konkretnych programów, to administratorzy takich serwerów mogą się spodziewać, że nie będą ścigani.Podstawowym argumentem przeciwko określaniu programu jako abandonware jest jego potencjalna wartość dla producenta przy adaptacji na nowe platformy, jak na przykład GameCube, Game Boy Advance czy też PlayStation 2. Zdarzają się przypadki, że nawet bardzo stare gry są aktywnie chronione przez firmy, które tworzą na przykład wersje dla telefonów komórkowych (takimi firmami są m.in. BioWare i LucasArts).

K.)FIRMWARE-oprogramowanie wbudowane w urządzenie, zapewniające podstawowe procedury obsługi tego urządzenia. Nowsze urządzenia posiadają często możliwość aktualizacji tego oprogramowania, dzięki zapisaniu go na przykład w pamięciach typu flash lub EEPROM.

L.)LICENCJA JEDNOSTKOWA-Angielskie one-site licence, licencja uprawniająca użytkownika do zainstalowania nabytego oprogramowania tylko w jednym komputerze, obejmująca zakaz udostępniania takiego oprogramowania w sieci oraz na innych wolnostojących komputerach. Licencja jednostanowiskowa, jak każda, nie zabrania sporządzenia kopii zapasowej oprogramowania.

M.) LICENCJA GRUPOWA-Angielskie site licence, rodzaj licencji zezwalającej na użytkowanie oprogramowania w sieci lub w zestawie komputerów, np. w szkole lub w pracowni, określającej maksymalną liczbę stanowisk, na których wolno zainstalowac objęte nią oprogramowanie. Odmianą licencji grupowej jest licencja sieciowa (network licence).

Licencje Creative Commons

Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

Licencje Creative Commons (CC) – zestaw licencji, na mocy których można udostępniać utwory objęte prawami autorskimi. Licencje te są tworzone i utrzymywane przez organizację Creative Commons.
Licencje Creative Commons pozwalają twórcom utworów zachować własne prawa i jednocześnie dzielić się swoją twórczością z innymi. Zasada „wszelkie prawa zastrzeżone” zostaje zastąpiona zasadą “pewne prawa zastrzeżone”.
Szacuje się, że na licencjach CC udostępnia się obecnie co najmniej 100 milionów utworów. Licencje CC są w chwili obecnej najpopularniejszymi wolnymi licencjami stosowanymi do licencjonowania treści innych niż oprogramowanie.

Licencje CC można stosować dla dowolnego utworu, który podlega ochronie prawa autorskiego – na przykład tekstu, obrazu, dźwięku czy utworu audiowizualnego.
Licencje CC nie są przeznaczone do licencjonowania oprogramowania, CC do tego celu poleca licencje oferowane przez Free Software Foundation lub Open Source Initiative.
Licencje CC są dostępne w wersji ogólnej („Unported”) – dostosowanej do prawodawstwa międzynarodowego oraz w ponad 40 wersjach dostosowanych do jurysdykcji lokalnych. W szczególności istnieją wersje polskie licencji, zgodne z polskim systemem prawnym.
Teksty licencji są dostępne za darmo na stronie projektu Creative Commons.

Rodzaje licencji

Istnieją cztery warunki udostępniania utworów, z czego pierwszy pojawia się we wszystkich licencjach:

Uznanie Autorstwa (ang. Attribution (BY)) 

zezwala się na kopiowanie, dystrybucję, wyświetlanie i użytkowanie dzieła i wszelkich jego pochodnych pod warunkiem umieszczenia informacji o twórcy.

Użycie Niekomercyjne (ang. Noncommercial (NC)) 

zezwala się na kopiowanie, dystrybucję, wyświetlanie i użytkowanie dzieła i wszelkich jego pochodnych tylko w celach niekomercyjnych.

Bez Utworów Zależnych (ang. No Derivative Works (ND)) 

zezwala się na kopiowanie, dystrybucję, wyświetlanie tylko dokładnych (dosłownych) kopii dzieła, niedozwolone jest jego zmienianie i tworzenie na jego bazie pochodnych.

Na Tych Samych Warunkach (ang. Share Alike (SA)) 

zezwala się na kopiowanie, dystrybucję, wyświetlanie i użytkowanie pochodnych dzieł, pod warunkiem że będą one opublikowane na takiej samej licencji.

 Podstawowym narzędziem Creative Commons są licencje prawne pozwalające zastąpić tradycyjny model „Wszystkie prawa zastrzeżone” zasadą „Pewne prawa zastrzeżone” – przy jednoczesnym poszanowaniu zasad prawa autorskiego. Licencje Creative Commons oferują różnorodny zestaw warunków licencyjnych – swobód i ograniczeń. Dzięki temu autor może samodzielnie określić zasady, na których chce dzielić się swoją twórczością z innymi. W ciągu dziesięciu lat działalności Creative Commons zbudowała silną pozycję na świecie poprzez intensywną promocję twórczości oraz tworzenie warunków legalnego dostępu do dóbr kultury.
Wszystkie licencje Creative Commons posiadają cechy wspólne (poszanowanie praw autorskich osobistych) oraz dodatkowe warunki wybrane przez licencjodawcę (czy twórcę). Warunki licencyjne są niczym klocki – zasady określone przez daną licencję są wynikiem złożenia razem dwóch lub trzech takich warunków.
Twórca korzystając z licencji zawsze zachowuje prawa autorskie, jednocześnie umożliwia innym kopiowanie i rozpowszechnianie, dodatkowo może określić czy ich wykorzystywanie może odbywać się wyłącznie w warunkach niekomercyjnych lub ograniczyć możliwości tworzenia utworów zależnych.
Twórca wybierający licencje Creative Commons musi odpowiedzieć na dwa proste pytania aby wybrać właściwe warunki licencji. Po pierwsze: czy chce umożliwiać komercyjne użycie swoich dzieł? Po drugie, czy zgadza się na tworzenie utworów zależnych od oryginału, a jeśli tak to czy chce również wymagać aby utwory zależne były dostępne na tej samej licencji? Warunek “Na tych samych warunkach” to mechaniz mający wspierać wolną kulturę i popularyzację wolnych licencji. Na podobnych zasadach działają takie licencje jak GNU General Public License, używane przez wiele projektów open source (otwartego oprogramowania).
Licencje Creative Commons nie naruszają wolności, które przyznaje prawo autorskie wszystkim użytkownikom w ramach dozwolonego użytku i prawa cytatu. Użycie licencji pozwala na jednoznaczne definowanie dodatkowych uprawnień dla użytkowników (licencjobiorców). Licencjobiorca musi zawsze dochować warunków licencji, w innym wypadku licencja automatycznie wygasa. Oznacza to konieczność poprawnego informowania o autorze i jego prawach na każdej kopii utworu oraz zakaz korzystania ze środków ograniczających dostęp do tych utworów.

Cztery podstawowe warunki licencji CC to:

	Uznanie autorstwa. Wolno kopiować, rozprowadzać, przedstawiać i wykonywać objęty prawem autorskim utwór oraz opracowane na jego podstawie utwory zależne pod warunkiem, że zostanie przywołane nazwisko autora pierwowzoru.
	Użycie niekomercyjne. Wolno kopiować, rozprowadzać, przedstawiać i wykonywać objęty prawem autorskim utwór oraz opracowane na jego podstawie utwory zależne jedynie do celów niekomercyjnych.
	Na tych samych warunkach. Wolno rozprowadzać utwory zależne jedynie na licencji identycznej do tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny.
	Bez utworów zależnych. Wolno kopiować, rozprowadzać, przedstawiać i wykonywać utwór jedynie w jego oryginalnej postaci – tworzenie utworów zależnych nie jest dozwolone.

Copyleft

 

Copyleft – rodzaj systemu licencjonowania praw autorskich, zezwalający na modyfikację pracy i jej dalszą redystrybucję na identycznych warunkach.
Założenia systemu zostały stworzone w roku 1984 przez Richarda Stallmana na użytek oprogramowania, ale dziś są używane również dla innych rodzajów materiału.

Idea

Idea copyleft polega na takim wykorzystaniu systemu praw autorskich, że osiąga zupełnie odwrotne cele niż copyright (poszerzenie wolności zamiast jej ograniczenia).
W pierwszym etapie zastrzega się prawa autorskie do danej pracy. Ten etap nie różni się niczym od copyright. Dopiero w następnym zezwala się wszystkim zainteresowanym na dowolne kopiowanie, dystrybuowanie oraz modyfikowanie danej pracy lub pracy pochodnej. Jednocześnie zastrzega się by wszelkie zmiany również były objęte klauzulą copyleft, a więc wykorzystywane na tych samych zasadach co pierwotna praca. Celem jest tutaj stworzenie twórczości, która będzie się rozprzestrzeniać i jednocześnie nigdy ten proces rozprzestrzeniania się nie będzie mógł być zablokowany przez ponowne zastrzeżenie wszystkich praw autorskich do niej.

Domena publiczna

Domena publiczna (ang.: public domain) – w najwęższym znaczeniu jest to twórczość, z której można korzystać bez ograniczeń wynikających z uprawnień, które mają posiadacze autorskich praw majątkowych, gdyż prawa te wygasły lub twórczość ta nigdy nie była lub nie jest przedmiotem prawa autorskiego. Pojęcie to wywodzi się z angielskiego systemu common law i początkowo oznaczało grunty należące do państwa, które zostały udostępnione do bezpłatnego użytku publicznego, co później zostało rozciągnięte na własność intelektualną, która z różnych względów nie jest objęta ochroną prawa autorskiego i może w związku z tym być wykorzystywana bezpłatnie przez każdego.
Pojęcie to jest nie tyle ściśle zdefiniowanym terminem prawniczym, ile raczej popularną nazwą koncepcji, zgodnie z którą istnienie zasobu twórczości dostępnej bez ograniczeń dla każdego jest warunkiem swobodnego rozwoju kultury i nauki. W związku z czym czas i zakres ochrony prawnoautorskiej oraz patentowej powinien stanowić kompromis między interesami twórców i całego społeczeństwa. W tym znaczeniu pojęcie to pojawia się np. w dokumentach i dyskusjach Światowej Organizacji Własności Intelektualnej. W dokumentach tych to pojęcie ma znaczenie dużo szersze niż tylko zbiór dzieł, do których nie występuje ograniczenie dostępu ze względu na ochronę praw autorskich, ale ogólnie do wszystkich, które nie mają finansowych lub instytucjonalnych barier publicznego wykorzystania – np. dostępnych na tzw. wolnych licencjach. W zbliżony sposób definiuje też to pojęcie UNESCO.
Terminu domena publiczna używa się też czasami w odniesieniu do oprogramowania, które z jakichś względów nie jest objęte majątkowymi prawami autorskimi. Mylnie do tej kategorii zalicza się też niekiedy oprogramowanie dostępne na zasadach licencji copyleft oraz freeware lub nawet shareware.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Domena_publiczna 

Ochrona prawna multimediów.
Ustawa o prawie autorskim zezwala na rozpowszechnianie obcego utworu muzycznego tylko wtedy,gdy wyrazi na to zgodę jego autor. Kopiowanie takiego utworu jest natomiast dozwolone wyłącznie na użytek własny - dotyczy to bezpośrednich krewnych lub dobrych znajomych, z którymi mamy stały bliski kontakt.

Legalnie zakupiony film lub muzykę możesz bez żadnych dodatkowych opłat:
odtworzyć na własnym sprzęcie także w gronie rodziny i znajomych,ale już nie podczas szkolnej imprezy;
zarchiwizować jako kopię zapasową na innym nośniku w formacie identycznym lub zmienionym;
odsprzedać,niszcząc jednocześnie wszystkie wykonane wcześniej kopie.

Zabezpieczone nośniki
Co zrobić,jeśli nośnik jest zabezpieczony przed kopiowaniem?
Polskie prawo autorskie zabrania usuwania oraz omijania takich zabezpieczeń.Gdy jednak nie masz na celu bezprawnego korzystania z utworu,możesz to zrobić legalnie,jeśli tylko potrafisz.Nielegalne będzie skopiowanie programu do sprzedaży,ale dozwolone jest wykonanie dla siebie jednej jego kopii zapasowej.
 Rysunek 1.50. 
Legalne egzemplarze są oznaczane trudnym do podrobienia hologramem.

Zabezpieczenie danych i nośniki danych

Obecnie niemal każdy z nas korzysta z olbrzymiej ilości danych. Komputery stacjonarne z dyskami, komputery przenośne, nośniki CD i DVD, pendrive. Na wszystkich tych nośnikach danych przechowujemy wiele, często bardzo dla nas cennych danych. Z tego powodu ważne jest, by wszystkie dane były odpowiednio zabezpieczone. Jeśli chodzi o bezpieczeństwo danych to możemy mówić o dwóch jego rodzajach. Z jednej strony musimy zabezpieczyć dane przez ryzykiem ich utraty, co może wiązać się z uszkodzeniem nośnika danych. Z drugiej strony możemy mówić o bezpieczeństwie istotnych danych przed ich wykradzeniem. Jeśli chcemy zabezpieczyć dane przed ich utratą dobrze jest tworzyć kopie zapasowe na nośnikach przenośnych z ważnych danych posiadanych na dyskach. Gdy dane przenosimy na zewnętrzny nośnik lepiej jest wybrać trwałe nośniki danych. W przypadku cennych dla nas zdjęć, czy plików warto nagrywać je na więcej niż jeden nośnik danych. Dane możemy również zabezpieczyć wykorzystując proste programy do tworzenia haseł.

Obecnie niemal każdy z nas korzysta z olbrzymiej ilości danych. Komputery stacjonarne z dyskami, komputery przenośne, nośniki CD i DVD, pendrive. Na wszystkich tych nośnikach danych przechowujemy wiele, często bardzo dla nas cennych danych. Z tego powodu ważne jest, by wszystkie dane były odpowiednio zabezpieczone. Jeśli chodzi o bezpieczeństwo danych to możemy mówić o dwóch jego rodzajach. Z jednej strony musimy zabezpieczyć dane przez ryzykiem ich utraty, co może wiązać się z uszkodzeniem nośnika danych. Z drugiej strony możemy mówić o bezpieczeństwie istotnych danych przed ich wykradzeniem. Jeśli chcemy zabezpieczyć dane przed ich utratą dobrze jest tworzyć kopie zapasowe na nośnikach przenośnych z ważnych danych posiadanych na dyskach. Gdy dane przenosimy na zewnętrzny nośnik lepiej jest wybrać trwałe nośniki danych. W przypadku cennych dla nas zdjęć, czy plików warto nagrywać je na więcej niż jeden nośnik danych. Dane możemy również zabezpieczyć wykorzystując proste programy do tworzenia haseł.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Copyleft

5 ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA.

Za naruszenie praw autorskich grozi odpowiedzialność karna w postaci:

-rozpowszechnianie utworu bez zgody – kara grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2,

- rozpowszechnianie w celu uzyskania korzyści majątkowej – kara pozbawienia wolności do lat 3,

- gdy rozpowszechnianie stanowi stałe źródło dochodu albo określona osoba kieruje lub organizuje tego rodzaju działalność – kara pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5,

-gdy sprawca działa nieumyślnie – kara grzywny, kara ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

Naruszający prawa autorskie może być także pociągnięty do odpowiedzialności cywilnej, twórca może zażądać m.in.:

-zaniechania naruszeń;

- usunięcia skutków naruszenia;

-naprawienia szkody (na zasadach ogólnych lub poprzez zapłatę dwu-, a w przypadku zawinionego -naruszenia trzykrotności wynagrodzenia, jakie byłoby należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie z utworu);

-wydania uzyskanych korzyści;

- oświadczenia odpowiedniej treści, zamieszczonego w prasie.

• 6. Odpowiedzialność karna
  Zgodnie z art.79 polskiego prawa autorskiego producent programu, którego prawa naruszono, może zażądać:
  - zwrócenia korzyści uzyskanych w wyniku takiego naruszenia
  -zapłaty podwójnej ceny programu
  -w szczególnie rażących przypadkach potrójnej ceny i naprawienia wyrządzonej szkody
  -usunięcia nielegalnie pozyskanych treści
  -skonfiskowania sprzętu, który posłużył do przestępstwa.
  Zgodnie z ogólnymi postanowieniami kodeksu karnego ukarana  może być tylko osoba fizyczna, a nie instytucja, ponieważ zakłada się, że czyn zabroniony mógł być wyłącznie przejawem woli człowieka.

  Inne przypadki wykroczeń związanych ze sferą informatyki:

• Hacking – czyli włamywanie się do cudzego komputera, to znaczy, uzyskanie dostępu do niego bez zgody właściciela. Grozi za to do 2 lat więzienia (według prawa polskiego).
• Phreaking – inaczej kradzież impulsów telefonicznych, czyli podłączenie się do sieci w taki sposób, by płaciła za nas inna osoba (wbrew swojej woli). Zgodnie z polskim prawem grozi za to do 3 lat pozbawienia wolności.
• Podrzucanie wirusa – zgodnie z polskim prawem grozi za to do 3 lat pozbawienia wolności.
• Plagiat – kradzież czyjegoś mienia intelektualnego (utworu) w całości lub częściowo, i przedstawianie go jako swojego. 

 

Piractwo Komputerowe

Piractwo komputerowe to potoczna, pozaprawna definicja działań naruszających ustawę o prawie autorskim.

Piractwo komputerowe to działalność polegająca na łamaniu prawa autorskiego poprzez nielegalne kopiowanie i posługiwanie się własnością intelektualną bez zgody autora lub producenta utworu  i bez uiszczenia odpowiednich opłat. (Wikipedia)
Piractwo komputerowe to nielegalne kopiowanie, reprodukowanie, używanie lub produkcja oprogramowania. Często spotykaną formą piractwa jest nielegalne kopiowanie , czyli sytuacja, w której osoby indywidualne lub firmy sporządzają kopie oprogramowania wbrew warunkom umowy licencyjnej jak np. wtedy, gdy ktoś pożycza kopię oprogramowania od kolegi z pracy lub znajomego, aby zainstalować ją na swoim komputerze, zamiast legalnie kupić ten produkt. (Microsoft)
Nielegalne oprogramowanie
Piractwo komputerowe przyjmuje najróżniejsze formy. Może polegać na instalowaniu w sieci lub na komputerze nie licencjonowanej kopii programu, instalowaniu danego programu na większej liczbie komputerów, niż przewiduje to licencja na program, kopiowanie programu z nośnika na nośnik, kopiowanie programu z internetu i wiele innych.
Zabronione jest kopiowanie programu bez zgody producenta, dystrybucja nielegalnych kopii, jak również używanie nielegalnych kopii.
Nielegalna muzyka i filmy
Piractwo komputerowe dotyczy także niezgodnego z prawem kopiowania i używania plików multimedialnych - filmów i muzyki. Nowe możliwości techniczne umożliwiające świetną kompresję dźwięku i obrazu, rozwój internetu oraz pojawienie się wielu programów głównie typu peer to peer spowodowało niezwykły rozrost piractwa w tym zakresie. 

 Multimedia 

Multimedia (łac. multum + medium) – media, stanowiące połączenie kilku różnych form przekazu informacji (np. tekstu, dźwięku, grafiki, animacji, wideo) w celu dostarczania odbiorcom informacji lub rozrywki. Termin „multimedia” ma również zastosowanie w mediach elektronicznych służących do rejestrowania oraz odtwarzania treści multimedialnych. Multimedia posiadają cechy tradycyjnych technik mieszanych i sztuk pięknych, jednak mają szerszy zakres. Termin bogate media jest synonimem terminu multimedia interaktywne.

 Multimedia są zestawieniem następujących form:
 

 

Cechy charakterystyczne

Lokalne Nagrywane	Online Przesyłanie Strumieniowe

Prezentacje multimedialne mogą być odbierane na żywo, wyświetlane, transmitowane lub odtwarzane w dowolnym miejscu. Transmisja może przybierać postać bezpośredniej lub rejestrowanej prezentacji multimedialnej. Transmisja oraz nagrania występują jako analogowa lub cyfrowa elektroniczna technologia mediów. Cyfrowe multimedia bezpośrednie są pobierane lub przekazywane strumieniowo. Mogą być one przekazywane na żywo lub na życzenie użytkownika.
Gry multimedialne mogą być prowadzone pomiędzy różnymi użytkownikami w sieci online czy lokalnie z nie podłączonym do sieci komputerem lub w systemie gier.
Różne rodzaje technicznych i cyfrowych multimediów mogą służyć poprawie jakości odbioru, na przykład łatwiejszemu i szybszemu przekazowi informacji. A jeśli chodzi o rozrywkę czy sztukę mogą przewyższyć efektownością codzienne doświadczenia.

Pokaz laserowy jest przedstawieniem multimedialnym na żywo.

Wysoka interaktywność jest możliwa dzięki połączeniu wielu form przekazu. Multimedia sieciowe są coraz bardziej nastawione na konkretne informacje, co umożliwia użytkownikom wprowadzanie poprawek i dostosowywanie programów do własnych potrzeb. Przykładów jest wiele, począwszy od licznych stron internetowych o różnej zawartości (galerie zdjęć tworzone przez użytkowników sieci zawierające zarówno obrazy jak i tekst), do symulacji, której składowe (wydarzenia, ilustracje, animacje czy video) mogą być modyfikowane. Pozwala to zmieniać „doświadczenie” multimedialne bez konieczności przeprogramowywania.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Multimedia 

Ze względu  na nośnik,na jakim zostały utrwwalone materiały multimedialne,wyróżnia się dwie grupy produktów:
Disc-based interactive multimedia works - utwory multimedialne zapisane na materialnym nośniku,np.CD-ROM,DVD,VideoCD.
Transmitted interactive multimedia works - utwory nieutrwalone na fizycznym nośniku, lecz udostępnione na przykład w sieciach i dostępne w postaci przekazu strumieniowego.W tym przypadku prawo autorskie jest jeszcze wciąż na etapie opracowań.

Spotkanie 8: Usługi z literką,,e''.

Lekcja 8

Temat:Usługi z literką ,,e''.

1. 1.E-usługi

    

E-usługi – usługi świadczone drogą elektroniczną przez sieć telekomunikacyjną, a w tym sieć komputerową, np. Internet, z wykorzystaniem technologii informacyjnej, których świadczenie jest zautomatyzowane i które wymagają niewielkiego udziału człowieka.

Następujące usługi, w szczególności jeśli świadczone są przez Internet lub inną sieć elektroniczną, wchodzą w zakres usług elektronicznych:

1. Ogólnie produkty w formie cyfrowej, łącznie z oprogramowaniem, jego modyfikacjami i nowszymi wersjami oprogramowania.
2. Usługi umożliwiające lub wspomagające obecność przedsiębiorstw lub osób w sieci elektronicznej, takie jak witryna lub strona internetowa.
3. Usługi generowane automatycznie przez komputer i przesyłane internetem lub siecią elektroniczną w odpowiedzi na określone dane wprowadzone przez usługobiorcę.
4. Odpłatne przekazywanie prawa do wystawiania na aukcji towaru lub usługi za pośrednictwem witryny internetowej działającej jako rynek on-line, na którym potencjalni kupcy przedstawiają swoje oferty przy wykorzystaniu automatycznych procedur oraz na którym strony są informowane o dokonaniu sprzedaży za pomocą poczty elektronicznej generowanej automatycznie przez komputer.
5. Pakiety usług internetowych oferujących dostęp do informacji, w których aspekty telekomunikacyjne są natury pomocniczej lub drugorzędnej, czyli pakiety wykraczające poza oferowanie samego dostępu do internetu i obejmujące inne elementy, takie jak strony, które umożliwiają dostęp do aktualnych wiadomości, informacji meteorologicznych lub turystycznych, gier, umożliwiają hosting stron internetowych, dostęp do grup dyskusyjnych, poczty elektronicznej itp.

http://pl.wikipedia.org/wiki/E-us%C5%82ugi

1. 
   

1. E-usługa  - usługa prowadzona drogą elektroniczną, jej wykonanie bez zastosowania technologii informacyjnej byłoby niemożliwe. Sam proces świadczenia e-usługi jest w dużej mierze zautomatyzowany i nie wymaga każdorazowej integracji człowieka po stronie usługodawcy.

2. Najczęściej spotykane i najbardziej popularne e-usługi :

• e-finanse - operacje dotyczące finansów wykonywane za pośrednictwem mediów elektronicznych,w tym e-bankowość;
• e-handel - zawieranie umów przez internet,wysyłanie towarów zakupionych drogą tradycyjną;
• e-praca - rekrutacja pracowników,kontakt z pracownikiem,przesyłanie przez internet materiałów pomiędzy firmą i pracownikiem,zdalne zarządzanie serwerami internetowymi;
• e-nauka - szkolenia w dowolnym miejscu i czasie przez internet;
• e-komunikacja - komunikatory internetowe,serwisy społecznościowe,wirtualne światy (Second Life);
• e-turystyka - wyszukiwanie miejsc noclegowych,wycieczek,połączeń lotniczych wraz z możliwością wyliczenia kosztów i rezerwacją oraz wirtualne zwiedzenie;
• e-logistyka - wspomaganie koordynowania dostaw towarów, przy czym nie chodzi o ich fizyczne przemieszczanie,ale o optymalne zaplanowanie szeregu procesów z tym związanych pomiędzy partnerami biznesowymi;
• e-biznes - wszelkiego rodzaju usługi księgowe i doradcze,także serwisy wspomagające tworzenie witryn internetowych;
• e-ubezpieczenia - usługi z zakresu ubezpieczeń,wyszukiwanie firm ubezpieczeniowych,obliczanie wysokości składki;
• e-kultura - portale dostarczające informacji dotyczących  wydarzeń kulturalnych i osób związanych z kulturą i rozrywką;wyszukiwanie firm ubezpieczeniowych,obliczanie wysokości składki;
• e-zdrowie - komunikacja pomiędzy lekarzami,instytucjami ochrony zdrowia i ich pacjentami;
• e-porównywarki - porównywanie cen  produktów i usług,opiniowanie konsumenckie.
•  
•  

a)Wsród zalet e- usług  można wymienić:

• minimalizacja kosztów podróży z domu do miejsca świadczenia usługi,
• mniejsze koszty wynajmu pomieszczeń potrzebnych do działalności usługowej,
• niższe ceny towarów i usług dostępnych w firmach internetowych,
• bardzo szybka wymiana informacji między e-pracownikami,
• możliwość kontaktów online niezależnie od odległości między usługodawcą i usługobiorcą.

Internet stał się popularny jako sieć usług do tego stopnia, że używa się go również w innych celach. W chwili obecnej jest powszechnie dostępny we wszystkich krajach rozwiniętych. Poza kafejkami internetowymi, szkołami, jest używany już nie tylko przez młodzież, ale także przez osoby starsze.
Sieć internetowa posiada następujące zalety, które warte są wzmianki:

• Chyba najbardziej popularną usługą dostępną powszechnie w sieci Internet jest poczta elektroniczna. Mogą z niej korzystać jednocześnie miliony ludzi na całym świecie, jest bardzo łatwa w obsłudze oraz posiada dodatkowe funkcje pozwalające na bardzo szybką wymianę maili, nawet z wieloma osobami naraz.
• Czaty internetowe umożliwiają poznawanie różnego rodzaju ludzi z całego świata, dzięki nim można rozmawiać z ogromną ilością osób jednocześnie albo z każdą z osobna. Istotną zaletą czatów, a zarazem ich wadą jest anonimowość rozmówcy, o ile on sam tego chce. Stanowi to znaczne udogodnienie dla skrytych i nieśmiałych osób, anonimowość może być również jednak powodem, dla którego powstaje wiele niesmacznych żartów kierowanych pod adresem użytkowników czatu. Dzięki kamerkom internetowym oraz dzięki mikrofonowi możliwe jest słuchanie i oglądanie ludzi, których poznano wcześniej na czacie.
• Wyszukiwarki umożliwiają łatwe oraz szybkie wyszukiwanie znacznej ilości potrzebnych informacji oraz danych, które dotyczą szukanego tematu. Możemy szukać wiadomości na temat pracy, bieżących informacji ze świata, naszych hobby, czy też opisu wydarzeń kulturalnych zaplanowanych na bieżący miesiąc w naszym mieście. Jedyne, co trzeba zrobić aby wyszukać potrzebną informację to wpisać w odpowiednie miejsce łańcuch znaków, możliwie jak najkrótszy, który najlepiej określa szukany przez nas temat. Najbardziej popularnymi wyszukiwarkami są Google, Yahoo oraz standardowe wyszukiwarki dostępne przez portale internetowe takie Wirtualna Polska, Interia czy Onet.
• Aukcje internetowe, dzięki którym mamy możliwość kupna, sprzedaży oraz zamiany różnych rzeczy z innymi użytkownikami Internetu. Stanowi to bardzo wygodne rozwiązanie, ponieważ można brać udział w aukcji bez wychodzenia z domu.
• Konta w banach internetowych. Posiadanie konta w takim banku umożliwia wygodne kierowanie swoim kontem, wykonywanie przelewów, płacenie rachunków oraz sprawdzanie salda naszego konta, bez konieczności wizyty w oddziale naszego banku.
• Wiele ciekawych i niekiedy potrzebnych informacji z zakresu edukacji i nauki jest możliwych do znalezienia na stronach temu zagadnieniu poświęconych. Znaleźć możemy na przykład streszczenia lektur, opracowania działów tematycznych poszczególnych przedmiotów szkolnych oraz rozmaite wypracowania.
• Wiele portali posiada opcje uczestniczenia w grach on-line, za pomocą których możemy zagrać z ludźmi z całego świata w szachy, czy w pokera.

Wadami oraz zagrożeniami płynącymi z Internetu są na przykład wirusy, które potrafią uszkodzić nasz system operacyjny, a w skrajnym przypadku nawet komputer. Kolejną wadą jest możliwość spamowania użytkowników. Zapewnie większość z nas nie raz otrzymywała różnego rodzaju niechciane reklamy i ogłoszenia. Wielkim zagrożeniem są hackerzy, jednak zazwyczaj problem ten nie dotyczy zwykłych użytkowników, lecz korporacji oraz banków, które wykładają wielkie pieniądze za jak najlepsze zabezpieczenie swoich danych.
Ważnym zagrożeniem, które leży u podstaw działania Internetu jest wspomniana już anonimowość, która jest zaletą z jednej strony, może jednak również stanowić poważne zagrożenie. Nie możemy być pewni, kim jest osoba rozmawiająca z nami przez czat internetowy lub korespondująca z nami przez e-mail. Szczególne dzieci narażone są na anonimowość ludzi korzystających z Internetu. W dalszym ciągu dostęp do Internetu nie jest możliwy z każdego miejsca naszego kraju, a niekiedy jest nadal dosyć drogi.
Tradycyjne usługi takie jak zwykłą poczta są długą i uciążliwą usługą, głównie za sprawą konieczności odręcznego pisania listów, naklejania znaczków oraz wysyłania listów, które to czynności razem zajmują wielokrotnie więcej czasu niż wysłanie listu poprzez Internet. Nie musimy również tracić czasu na stanie w kolejkach w banku czy w poczcie. Gromadzenie informacji poprzez przeszukiwanie książek, a także samo chodzenie do biblioteki jest bardzo czasochłonne oraz nie każdy jest w stanie odnaleźć to, czego szuka w swojej bibliotece. O ileż prościej wpisać kilka słów do wyszukiwarki i kliknąć na jeden z wielu odnośników opisujących interesujące nas zagadnienie.

http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&ved=0CCwQFjAA&url=http%3A%2F%2Fwww.bryk.pl%2Fteksty%2Fpozosta%25C5%2582e%2Finformatyka%2F15868-wady_oraz_zalety_us%25C5%2582ug_kt%25C3%25B3re_dost%25C4%2599pne_s%25C4%2585_w_sieci_internet_w_por%25C3%25B3wnaniu_do_us%25C5%2582ug_tradycyjnych.html&ei=m_GAUre6C7OK4gSCkoG4Dg&usg=AFQjCNFUpDN6MT4LuVeByT0xxDcthfvgfA&sig2=l0zYCX8Q7CJOspCVk6Pxuw&bvm=bv.56146854,d.bGE 

2. E-nauka

E-nauka to forma zdalnego przekazywania wiedzy, wykorzystująca środki elektronicznej transmisji informacji.Szczególnie popularne jest nauczanie języków obcych tą metodą.Istnieją już wirtualne uniwersytety i studia,np.Polski Uniwersytet Wirtualny (Łódż),czy zdalne studia na Politechnice Warszawskiej.Szkolenia na odległość można prowadzić w różnych trybach.

• Tryb samokształceniowy – cechuje się brakiem jakiegokolwiek kontaktu z nauczycielem i innymi uczniami, a uczeń sam musi decydować, kiedy i jak długo się uczy, a także sam kontroluje swoje postępy. Uczy się na podstawie dostarczonych materiałów np testów. Po zakończeniu takiego szkolenia istnieje możliwość wystawienia dyplomu.
• Tryb synchroniczny – zwany trybem czasu rzeczywistego, pozwala uczestnikom i nauczycielowi komunikować się swobodnie, jakby byli obok siebie, wykorzystując komunikacje głosową Voice over IP i wspólny dostęp do narzędzi kursu, a okno przeglądarki pełni funkcje wirtualnej tablicy.
• Tryb asynchroniczny – uczeń nie ma bezpośredniego kontaktu z nauczycielem (i innymi uczniami), ale może korzystać z jego pomocy, lecz nie w czasie rzeczywistym. Weryfikacja wiedzy następuje przez automatyczne testy i prace domowe sprawdzane przez nauczyciela, który jedynie narzuca ograniczenia czasowe. Komunikacja z nauczycielem zachodzi poprzez forum, e-mail lub komunikator.
• Tryb mieszany – część zajęć odbywa się normalnie, i jest prowadzona na żywo przez nauczyciela (jak w normalnej szkole), a część to samodzielna praca z materiałem dostarczonym drogą elektroniczną.
•  

 a)Przykłady telepracowników można mnożyć i ciągle pojawiają się nowe obszary tego typu działalności:

• administrowanie siecią komputerową,pracą serwera internetowego,
• obsługa sklepów internetowych,
• tłumaczenia z języków obcych,
• telefoniczna obsługa klienta,telefon zaufania,
• księgowość.biura rachunkowe,
• dziennikarstwo,twórczość artystyczna (np.pisarstwo),
• działalność naukowa i edukacyjna.
• Telepracowników najchętniej i najszybciej zatrudniają firmy związane z branżą IT.

b)Zalety telepracy

• mniejszy stres związany z pracą w grupie,brak konfliktów w miejscu pracy;

• pracodawca oszczędza na kosztach organizacji miejsca pracy;

• eliminacja niedogodności i  kosztów związanych z dojazdami;

• możliwość zatrudnienia niepełnosprawnych,kobiet opiekujących się dziećmi itp.;

• większa swoboda w sposobie realizacji zleconych zadań.

c)Wady telepracy:

• utrudniona kontrola telepracownika;

• zagrożenie poczuciem wyobcowania mogącym pojawić się u telepracownika;

• trudność w oddzieleniu pracy od życia prywatnego;

uzależnienie od techniki,osłabia osobiste kontakty między pracownikami tej samej firmy.


Odwiedż w internecie:

• http://www.interklasa.pl/
• http://www.szkola.net/
• http://www.aci.pl/
• http://nauka.pl/
• http://www.oswiata.org.pl/
• http://edu.info.pl/
• http://www.edu.com.pl
• http://www.matura.pl/
• http://www.studiuj.pl/
• http://www.supermemo.net/

  3.E-praca.

 

E – praca (telepraca, ang. Telework) polega na wykonywaniu pracy w dowolnej odległości od miejsca zatrudnienia, np. siedziby firmy. W takiej formie wykorzystuje się wszelkie możliwości komputera i najnowsze rozwiązania technologii komunikacyjnej – Internet, e-mail, rozmowy na żywo, wideokonferencje.
E – praca umożliwia pracę osobom, które z przyczyn od siebie niezależnych nie mogą wychodzić z domu, np. osoby niepełnosprawne.
Jak pracować na odległość?
E – pracę, zwaną też telepracą, czyli pracą na odległość, spopularyzowali Amerykanie, ale i w naszym kraju znajduje ona coraz więcej zwolenników.
Wiele prac polegających na tworzeniu komputerowych dokumentów (bilanse, raporty, projekty, sprawozdania) czy ich redagowaniu (tłumaczenia, korekty) może być wykonywana w domu, przy komputerze.
Dzięki zastosowaniu poczty elektronicznej przepływ wszystkich dokumentów jest w miarę płynny.

a)W domowym biurze i w terenie…

W telepracy liczą się nie tylko kwalifikacje pracownika (choć te odgrywają decydującą rolę), ale również zastosowana technika. Jednak nie każde stanowisko telepracy musi posiadać najnowocześniejsze i najdroższe wyposażenie (sprzęt, oprogramowanie, dostęp do usług). Minimalne wymagania techniczne do wykonywania telepracy to linia telefoniczna i, co wydaje się oczywiste, telefon. Bardziej zaawansowane jej formy wymagają już posiadania komputera oraz połączenia z siecią korporacyjną lub Internetem. O wyborze odpowiedniej techniki decyduje rodzaj telepracy, w następnej kolejności przewidywane koszty. Oprócz sprzętu i usług o różnym stopniu wyspecjalizowania rynek informatyczny oferuje coraz częściej oprogramowanie, zaprojektowane specjalnie z myślą o telepracy. Dotychczas w sprzedaży pojawiały się pakiety do telepracy wykonywanej w drodze (tzw. telepracy mobilnej). Obecnie można znaleźć produkty do telepracy stacjonarnej z bogatym zestawem funkcji monitorowania pracownika zdalnego.

b)Telepraca w Polsce

W Polsce ta forma organizacji pracy jest jeszcze niedoceniana przez większość firm. Wynika to głównie z mentalności pracodawców i sposobu zarządzania. Wyjątek stanowią firmy związane z Internetem. Dla tych firm ta forma pracy jest czymś oczywistym. Zarządzający chcą mieć pracownika u siebie i na oku w myśl przysłowia
„pańskie oko konia tuczy”.
Telepraca w Polsce stanie się rzeczywistością, gdy praca przestanie być mierzona godzinami spędzonymi za biurkiem, wiekiem, wyglądem ale produktywnością pracownika. Nie bez znaczenia są również wysokie koszty połączenia z Internetem, jak i koszty wyposażenia stanowiska pracy. W Polsce istnieją firmy gdzie ta forma pracy jest wdrażana. Przykładem może być firma TP Investment.

c)E – praca w Unii Europejskiej i USA

W krajach tych z roku na rok rośnie zainteresowanie tą formą pracy, zwłaszcza ze strony firm, które robią wiele sprawozdań, raportów, tłumaczeń itp. Również ta forma pracy staje się coraz popularniejsza wśród osób wykonujących wolne zawody. W chwili obecnej szacuje się , że w tym systemie pracuje od 11 do 20mln. osób a w 2005 roku liczba ta ma osiągnąć wielkość 35 mln.
Badania wskazują na znaczny wzrost wydajności. Jednocześnie występują nowe zjawiska. Jednym z nich jest koncentracja usług w jednym miejscu dla klientów z wielu krajów. Fizyczna lokalizacja firmy nie odgrywa już takiego znaczenia. Telepraca przez rządy tych państw jest uznawana jako jeden z 4 głównych zastosowań umacniających gospodarkę. Wraz z rozwojem nowoczesnych technologii telekomunikacyjnych i informatycznych rośnie znaczenie i rola telepracy.

Rodzaje telepracy.

Chałupnicza – może być wyłączna lub częściowa. Wyłączna polega na tym że pracujemy zazwyczaj w domu i rzadko mamy kontakt z pracodawcą, a częściowa – pracujemy jedynie kilka dni w tygodniu lub miesiącu, przez co możemy pracować dla kilku pracodawców.

 Nomadyczna – wykonywana w różnych miejscach poza siedzibą firmy

 Telecentra – praca w biurach poza siedzibą macierzystej firmy.
  telepraca nomadyczna – wykonywana w różnych miejscach np. u klienta, partnera, podwykonawcy lub w podróży; przykładem takiej pracy jest praca przedstawiciela handlowego.

 

  telecentra – biura poza główną siedziba firmy:
- biura udostępnione pracownikom z danego regionu tzw. biura satelitarne
- centra lokalne, w których osoby pracują dla różnych firm
- call-center – centra telefonicznej obsługi klienta (poza główną siedzibą firmy).
 

• d) Gdzie szukać ofert e-pracy?

  
  
  praca.interia.pl www.praca.onet.pl www.praca.totu.pl www.cvonline.pl www.gazeta.pl/praca www.jobpilot.pl www.jobs.pl www.praca.trader.pl www.pracuj.pl www.topjobs.pl
  
  Odwiedż w internecie
  

  • http://www.praca.interia.pl/
  • http://www.praca.onet.pl/
  • http://ww.cvonline.pl/
  • http://www.gazeta.pl/praca/
  • http://www.jobpilot.pl/
  • http://www.jobs.pl/
  • http://www.pracuj.pl/
  • http://www.topjobs.pl/
  • http://www.telepraca - polska.pl/
  • http://telepraca.org.pl/

   4.E-konto

  Zakłada się je korzystając z formularza umieszczonego na stronie WWW (niekiedy trzeba przesłać go tradycyjną pocztą).
  Wpłaty na takie konto dokonuje się poprzez przelew pieniędzy z innych kont można też dokonać wpłaty w tradycyjnym banku lub na poczcie. Natomiast wypłaca się pieniądze korzystając zazwyczaj z kart bankomatowych.

  a).Bezpieczeństwo w e-banku

  Wszelkie informacje płynące między klientem a bankiem są szyfrowane. Nie można wykonać żadnej operacji nie pokonując wcześniej nawet do kilku form zabezpieczeń. Podstawową formą zabezpieczenia jest identyfikator i hasło.
  Aby zapewnić bezpieczeństwo w e-banku stosuje się min.:
  -podpis elektroniczny
  -szyfrowanie
  -tokeny
  -listy haseł jednorazowych
  -hasła
  
  http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=4&ved=0CEQQFjAD&url=http%3A%2F%2Fdemo.ipko.pl%2F&ei=EFV-UsyPMqOq4ATW4YHwDw&usg=AFQjCNH9ljC8IqTsLXtBXJzUfYZ7YNo0GA&sig2=a3XwY4Twh2Nb9NQfz9lkOA&bvm=bv.56146854,d.bGE

  b)Jak bezpiecznie korzystać z e-banku.

  Logowanie w banku internetowym.

  Przed zalogowaniem się do konta bankowego serwisu internetowego sprawdż,czy połączenie, z którego korzystasz,jest szyfrowane:
  • Włącz obsługę szyfrowania 9Firefox - Narzędzia/Opcje/Zaawansowane/Szyfrowanie zaznacz Włącz obsługę SSL. 3.0).
  • Upewnij się,że wprowadzony w oknie przeglądarki adres internetowy banku jest poprawny.
  • Sprawdż,czy adres strony w oknie przeglądarki poprzedzony jest skrótem ,,https'',oznaczającym używanie szyfrowanego protokołu komunikacji (np.https://www.ibank.pl).
  • Sprawdż,czy pojawia się ikona z zamkniętą kłódką po prawej stronie pola adresowego lub w prawym dolnym rogu okna przeglądarki (kłódka sygnalizuje,że strona jest zabezpieczona certyfikatem bezpieczeństwa).
  • Sprawdż poprawność certyfikatu bezpieczeństwa (dane o certyfikacie są dostępne w przeglądarce,wystarczy dwukrotnie kliknąć ikonę kłódki).
  • Jeżeli pojawi się ostrzeżenie,że przeglądarka nie może zweryfikować certyfikatu to może to nie być strona banku tylko hakera podszywającego się pod bank.

  Pamiętaj:

  • Do wykonywania transakcji elektronicznych staraj się zawsze używać własnego komputera i własnego konta na nim.

  • Systematycznie aktualizuj oprogramowanie,system operacyjny i przeglądarkę internetową.

  • Zwróć uwagę,by używana przeglądarka nie zapamiętywała wpisanych przez Ciebie haseł.

  • Koniecznie używaj innego,bardziej złożonego hasła niż to,z którego korzystasz w innych celach.

  • Nigdy nie udostępniaj osobom trzecim swojego numeru klienta,haseł i karty kodów jednorazowych.

  • Nie zapisuj nigdzie haseł ani PIN-u.

  • System nigdy nie poprosi o podanie jednorazowego kodu podczas logowania,zaraz po zalogowaniu,podczas zmiany danych odbiorcy lub przeglądania historii Twojego rachunku,a jedynie podczas ruchu środków pieniężnych na koncie.

  • System nigdy nie poprosi o podanie kilku kodów naraz.

  • Nie odpowiadaj na wiadomości e-mailowe,których autorzy proszą o ujawnienie czy zweryfikowanie Twoich danych osobowych,informacji dotyczących numeru konta,karty kredytowej czy kodów jednorazowych.Żaden bank nigdy nie wysyła tego typu listów.

  • Nigdy nie pozostawiaj komputera bez wsześniejszego wylogowania się z serwisu bankowego.

  c)Przelew bezgotówkowy.

http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=9&ved=0CH8QFjAI&url=http%3A%2F%2Fdemo.ipko.pl%2Fbiznes%2Fhtml%2Fpay_transfer_normal.html&ei=Ul1-UqCUK4SK4ASKxYCICg&usg=AFQjCNGv645QKrLPzuHlqG6bnZXJyENG2Q&sig2=ZTELZ-jZnkKll6DJsA7pVw&bvm=bv.56146854,d.bGE

 

d)Zabezpieczenia stosowane w banku internetowym: 

Każdy bank stosuje kilka poziomów zabezpieczeń:

• poufne hasło i numer klienta,
• karty kodów jednorazowych,
• tokeny,
• bezpieczny protokół SSL dla połączeń internetowych,
• dzienny limit kwoty operacji.

 

Token – generator kodów jednorazowych – urządzenie elektroniczne służące do uwierzytelniania transakcji internetowych, najczęściej bankowych. Jego działanie polega na generowaniu ciągów cyfr za pomocą funkcji jednokierunkowej wykorzystującej dwa parametry – jeden stały dla konkretnego egzemplarza urządzenia, drugi zmienny – wprowadzany za pomocą klawiatury, wczytywany z ekranu monitora, bądź generowany na podstawie czasu. Tokeny występują w formie generatorów haseł jednorazowych (One Time Password – OTP) oraz bardziej zaawansowanej wyzwanie-odpowiedź (Challenge-response). Tokeny OTP wyświetlają kod zmieniamy zwykle co 60 sekund i nie posiadają przycisku lub posiadają tylko jeden przycisk wywołujący wyświetlenie kodu, natomiast tokeny Challenge-response przypominają niewielkie kalkulatory i zazwyczaj są chronione kodem PIN. Rozwinięciem tokenów Challenge-response są czytniki kart obliczające kody na podstawie klucza zapisanego na mikroprocesorze karty płatniczej. Najnowszym rozwiązaniem są jednak tokeny OTP oraz Challenge-response wbudowane w kartę formatu karty płatniczej (może to być zarówno karta Visa lub Mastercard z wbudowanym tokenem, jak i oddzielny token służący jedynie do autentyfikacji).
Ze względu na stosunkowo wysoką cenę tokena pojawia się tendencja do zastępowania go kartą kodów jednorazowych lub hasłami SMS. Urządzenie może też być zastąpione przez telefon komórkowy używający dedykowanej aplikacji spełniającej funkcję generatora haseł.
Termin token (ang.) dosłownie znaczy symbol, znacznik, bywa też tłumaczony jako żeton.
Oprócz generatora kodów jednorazowych słowo token ma kilka innych znaczeń. Przyjmuje się, że zanim wynalezione zostało liczenie, poprzedzało je prymitywne odwzorowywanie danych obiektów na kamyki trzymane w jakimś zasobniku (czyli: człowiek prymitywny nie wiedział, że ma 21 kóz, ale wiedział, że ma tyle kóz, ile kamyków w dzbanie na półce). Te kamyki zwane są właśnie tokenami (znacznikami).
Ponadto we wczesnej fazie rozwoju komputerów domowych słowem token określano jednobajtową liczbę zawierającą kod instrukcji, operatora, funkcji lub zmiennej języka BASIC.

e)Demonstracyjna wersja banku internetowego

Zajrzyj pod wskazane niżej adresy:

• http://demo.ipko.pl/html/login.html
• http://demo.mbank.com.pl/
• http://demo.credit-agricole.pl/
• http://www.aliorbank.pl/demo

Uwaga na phishing

5.Phishing

Phishing (spoofing) – w branży komputerowej, wyłudzanie poufnych informacji osobistych (np. haseł lub szczegółów karty kredytowej) przez podszywanie się pod godną zaufania osobę lub instytucję, której te informacje są pilnie potrzebne. Jest to rodzaj ataku opartego na inżynierii społecznej.

a)Obrona przed phishingiem

Zdecydowana większość wiadomości phishingowych jest dostarczana za pośrednictwem poczty elektronicznej lub portali społecznościowych.

• Zazwyczaj serwisy nie wysyłają e-maili z prośbą o odwiedzenie i zalogowanie się na stronie. Taka prośba powinna wzbudzić czujność, zawsze warto w takim wypadku potwierdzić autentyczność listu poprzez kontakt z administratorami strony. Banki i instytucje finansowe nigdy nie wysyłają listów z prośbą o ujawnienie (wpisanie w formularzu) jakichkolwiek danych (loginu, hasła, numeru karty), próby podszycia się pod nie powinny być zgłaszane do osób odpowiedzialnych za bezpieczeństwo.
• Nie należy otwierać hiperłączy bezpośrednio z otrzymanego e-maila. Stosunkowo prosto jest zmodyfikować ich treść tak, by pozornie wskazujące na autentyczną witrynę kierowały do nieautoryzowanej, podszywającej się strony.
• Należy regularnie uaktualniać system i oprogramowanie, w szczególności klienta poczty e-mail i przeglądarkę WWW.
• Nie wolno przesyłać mailem żadnych danych osobistych typu hasła, numery kart kredytowych itp. Prośby o podanie hasła i loginu w mailu należy zignorować i zgłosić odpowiednim osobom.
• Banki i instytucje finansowe stosują protokół HTTPS tam, gdzie konieczne jest zalogowanie do systemu. Jeśli strona z logowaniem nie zawiera w adresie nazwy protokołu HTTPS, powinno się zgłosić to osobom z banku i nie podawać na niej żadnych danych.
• Nie zaleca się używania starszych przeglądarek internetowych (np. Internet Explorer 6), które bywają często podatne na różne błędy. Alternatywnie można korzystać z innych programów, jak Mozilla Firefox czy Opera lub Internet Explorer 9 i 10 (których najnowsze wersje wyposażone są w filtry antyphishingowe) albo też z oprogramowania firm trzecich chroniącego przed phishingiem.
• Używanie OpenDNS.
•  

http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&sqi=2&ved=0CCwQFjAA&url=http%3A%2F%2Fpl.wikipedia.org%2Fwiki%2FPhishing&ei=_2B-UpasAqzD4wTbvIDADA&usg=AFQjCNFAiLklUMPgN7h271mSvTOL-WjpJA&sig2=Oo8S2UCWM7VCpDDE5VejvA&bvm=bv.56146854,d.bGE

b)Jak rozpoznać fałszywy e-mail 

 

Nie należy sugerować się tym, co pojawia się w polu "OD:" (lub "FROM:" w anglojęzycznych programach pocztowych), ponieważ bardzo łatwo wprowadzić tam fałszywą informację.
W polu "DO:" ("TO:") najczęściej nie będzie Twojego adresu - takie e-maile są rozsyłane do tysięcy potencjalnych ofiar.
W polu "TEMAT:" ("SUBJECT:") mogą pojawić się słowa, które wyglądają, jakby popełniono w nich przypadkowe błędy: cyfry zamiast liter, wielkie litery w środku wyrazu, błędy ortograficzne i gramatyczne. Wszystko to ma na celu ominięcie filtrów antyspamowych. W nagłówku listu prawdopodobnie nie pojawi się Twoje nazwisko, tylko zwrot w rodzaju "Drogi Kliencie". W treści maila znajdzie się na pewno link, prowadzący do strony, na której rzekomo można dokonać, np. aktualizacji swoich danych!
PAMIĘTAJ! Nigdy nie korzystaj z linków, podawanych w e-mailach!
http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&ved=0CCwQFjAA&url=http%3A%2F%2Fm.inteligo.pl%2Fmini%2Fpomoc%2Fpytania-i-odpowiedzi%2Fbezpieczenstwo%2Fbezpieczne-korzystanie-z-konta-inteligo%2Fjak-rozpoznac-falszywy-e-mail%2F&ei=hGF-UuDPM87b4QSIrICoCg&usg=AFQjCNGEApHy7iNTJZNl6lEJT_iljwC0sQ&sig2=CobQnEsgiDdrTtVD7nLXLw&bvm=bv.56146854,d.bGE 

 

c)Jak rozpoznać fałszywą stronę internetową?

Jeżeli niestety użyliśmy linku, przesłanego podejrzanym e-mailem, to sama strona internetowa może wzbudzić nasze podejrzenia. W pasku adresowym może pojawić się adres, który zupełnie nic nam nie mówi. Może to być również adres, składający się z samych cyfr. Niestety, często przestępcy stosują również adresy różniące się od adresu Banku jedną literą, albo dodają słowo: np. www.mójbank-weryfikacja.pl.

http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&ved=0CDsQFjAA&url=http%3A%2F%2Fm.inteligo.pl%2Fmini%2Fpomoc%2Fpytania-i-odpowiedzi%2Fbezpieczenstwo%2Fbezpieczne-korzystanie-z-konta-inteligo%2Fjak-rozpoznac-falszywa-strone-internetowa%2F&ei=zmF-UpTGMcjy4QTEj4BA&usg=AFQjCNHWvPBiEUiP_8Uy8d5hou9WWwU_rg&sig2=2Lqi5yzljyFc7AFVRvwOwg&bvm=bv.56146854,d.bGE 

d)Jak bezpiecznie robić e-zakupy. 

• Zakupy w sieci.

W ostatnich latach szczególnie popularne stały się zakupy za pośrednictwem internetu. Głównymi powodami skłaniającymi konsumentów do nabywania towarów tą drogą są z reguły niższe ceny niż w tradycyjnych sklepach, a także wygoda (możliwość dokonywania zakupów bez wychodzenia z domu). Przez internet kupuje się przede wszystkim odzież,obuwie,książki oraz sprzęt RTV AGD.

• Prawa e-konsumenta.

  Osoba dokonująca zakupów na odległość, w tym także przez internet,ma większe prawa niż kupujący w tradycyjnych sklepach,np.:

  • może zrezygnować z zakupu towaru lub usługi bez podania przyczyny w ciągu 10 dni od wydania towaru lub zamówionej usługi (termin ten w określonych przypadkach może zostać wydłużony do 3 miesięcy);

  • sprzedawca musi oddać pieniądze z tytułu zwrotu towaru lub usługi w ciągu 14 dni 

     

    • Rękojmia.

    Przepisy dotyczące umów kupna - sprzedaży zawieranych na odległość nie dotyczą towarów nabytych od osób prywatnych,np. na internetowych portalach aukcyjnych. W takich przypadkach sprzedawca odpowiada wobec konsumenta z tytułu rękojmi. Umożliwia ona konsumentom odstąpienie od umowy lub żądanie obniżenia ceny towaru,który w chwili zakupu był wadliwy, w terminie jednego roku od daty jego wydania (pod warunkiem powiadomienia sprzedawcy o wadzie w ciągu jednego miesiąca od jej wykrycia). Kupujący nie może jednak odstąpić od umowy,jeśli sprzedawca niezwłocznie wymieni produkt na pełnowartościowy albo usunie istniejące wady.
    
    Warto zapamiętać!!!!!!!!
    Zakupy na odległość- forma zakupów dokonywana bez wychodzenia z domu,np.przez internet i telefon za pośrednictwem katalogów lub akwizytora.
    Rękojmia-odpowiedzialność sprzedawcy za sprzedany towar lub usługę obowiązuje w relacjach między przedsiębiorcami oraz w wypadku zakupu towaru przez konsumenta od osoby fizycznej,np. przez internet.
    
    
    

    d)Jak bezpiecznie kupować przez internet ?

    Podczas zakupów przez internet możesz stać się ofiarą oszustwa. Aby zminimalizować to ryzyko,przestrzegaj kilku zasad.

    • sprawdż wiarygodność sprzedawcy (np.poszukaj o nim opinii,sprawdż,czy na stronie internetowej znajdują się jego dane kontaktowe)

    • przeczytaj uważnie regulamin sklepu,warunki zakupu i dostawy oraz ewentualnego zwrotu towaru

    • podaj dane osobowe tylko wtedy,gdy jest to konieczne

    • w trakcie transakcji upewnij się,że masz bezpieczne połączenie (skrót https,który znajduje się na początku adresu www oraz pojawiający się w niektórych przeglądarkach symbol kłódki)

    • zachowaj wszelką korespondencję ze sprzedawcą.

     

 

 

d)Jak robić bezpiecznie zakupy przez internet?

 

W dzisiejszych czasach każdy z nas robi zakupy przez internet. Wielu z nas chce w ten sposób zaoszczędzić czas i pieniądze, ale nie do końca zdajemy sobie sprawę z ryzyka, jakie istnieje przy transakcjach internetowych. Czy jesteśmy świadomi swoich praw konsumenckich? W jaki sposób powinniśmy je egzekwować i jak bronić się przed nieuczciwymi sprzedawcami?

e)Zwrot zakupionego towaru

Kupujący ma pełne prawo dokonać zwrotu zakupionego towaru w sklepie internetowym, a sprzedający ma obowiązek zwrócony towar przyjąć. Prawem konsumenta jest możliwość odstąpienia od umowy zawartej na odległość bez podania przyczyny takiego stanu rzeczy i bez konieczności ponoszenia związanych z tym konsekwencji finansowych. Aby odstąpić od umowy, kupujący musi złożyć odpowiednie oświadczenie na piśmie i przesłać je w ciągu 10 dni do przedsiębiorcy. Jeśli sprzedawca nie poinformował konsumenta o takiej możliwości, termin ten zostaje wydłużony do trzech miesięcy. Po przesłaniu pisma z odstąpieniem od umowy, konsument powinien zwrócić zakupiony towar w stanie nienaruszonym, a sprzedawca zwrócić pieniądze za zakupiony towar w ciągu 14 dni. Ponadto, kupujący nie może być obarczony dodatkowymi kosztami związanymi z rezygnacją z umowy sprzedaży, w tym również kosztami przesyłki zwrotnej towaru. Pamiętajmy jednak, że prawo dokonania zwrotu nie dotyczy zakupu nagrań audio-wizualnych, zapisanych na nośnikach programów komputerowych po usunięciu przez konsumenta ich oryginalnego opakowania, przedmiotów zakupionych na aukcjach internetowych, produktów wykonanych na indywidualne zamówienie oraz artykułów, które szybko ulegają zepsuciu.

f)Niedostarczenie zakupionego towaru

Najczęstszym problemem kupujących przez internet jest niedostarczenie zakupionego towaru. Nieuczciwi sprzedawcy wystawiają na sprzedaż produkty w atrakcyjnych cenach informując, że towar będzie dostarczony w ciągu kilku dni od zakupu, jednak mimo zapłaty, przesyłka nigdy nie dociera do kupującego. W pierwszej kolejności należy podjąć próbę kontaktu ze sprzedającym i zażądać zwrotu wpłaconych na jego konto pieniędzy. W przypadku braku odzewu ze strony sprzedawcy należy zwrócić się do organizacji/instytucji chroniącej prawa konsumenta. Warto również rozważyć złożenie zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa do odpowiedniego organu państwowego oraz poinformować o naruszeniu prawa serwis internetowy, za pośrednictwem którego dokonano sprzedaży.
Aby uniknąć takich sytuacji, kupujący mogą zawsze wybrać opcję zakupu towaru z możliwością płatności przy odbiorze dostarczenia towaru. Wybierając takie rozwiązanie unikniemy problemów i nie narazimy się na utratę pieniędzy.

g)Opóźnienie w przesłaniu zakupionego towaru

Pamiętajmy, że zakup towaru za pośrednictwem internetu jest umową sprzedaży na odległość. Jeżeli nie ustalono inaczej to przedsiębiorca zobowiązany jest wykonać umowę sprzedaży na odległość najpóźniej w terminie 30 dni od złożenia zamówienia przez konsumenta. W sytuacji kiedy sprzedający nie może wykonać umowy w wskazanym powyżej terminie, powinien najpóźniej do jego końca (30 dni od zawarcia umowy) poinformować o tym konsumenta i zwrócić mu całą otrzymaną od niego sumę pieniędzy. W przypadku opóźnienia kupującemu przysługuje prawo żądania odsetek ustawowych za opóźnienie.

h)Niezgodność zakupionego towaru

W przypadku niezgodności zakupionego towaru z dostarczonym, konsumentowi przysługuje tzw. „reklamacja” u sprzedawcy. W tej sytuacji kupujący wskazując, że towar nie posiada cech, o których istnieniu zapewniał go sprzedawca ma prawo żądać wydania towaru zgodnego z umową, bądź też obniżenia ceny lub dokonać zwrotu towaru.

i)Faktura, bądź rachunek za zakupiony towar

Pamiętajmy, aby sprzedawca przesyłając nam zakupiony towar dołączył do niego rachunek lub fakturę. Możemy się bowiem spotkać z sytuacją konieczności zgłoszenia wad produktu, a jego pozytywne rozpatrzenie uzależnione będzie od posiadania przez nas dowodu potwierdzającego zakup towaru. Wskazać należy, że w ustawie o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej brak jest wyraźnego określenia wskazującego jakimi dokumentami powinniśmy dysponować w czasie składania reklamacji towaru. Nie ma jakichkolwiek uwarunkowań prawnych mówiących by przesłanką rozpatrzenia naszej reklamacji miał być paragon bądź faktura. Dodatkowo w przypadku zakupów internetowych potwierdzeniem dokonania zakupu może być również wykaz z rachunku bankowego, dowód dokonania przekazu pocztowego, bądź potwierdzenie dokonania wpłaty w banku. Mimo wszystko warto jednak żądać przesłania nam rachunku za dokonany zakup, aby uniknąć ewentualnych problemów i komplikacji.

j)Zakupy na aukcjach internetowych

Zasadą przy tego rodzaju sprzedaży jest ustalenie ceny wywoławczej przez sprzedającego od której zaczyna się licytacja. Potencjalni nabywcy proponują coraz wyższą cenę za oferowany towar, a zakupu dokonuje osoba, który w ramach licytacji zaproponuje najwyższą cenę. Warunki licytacji są na ogół ściśle określone i nie powinny ulegać zmianie w trakcie jej trwania. Nie wyklucza to jednak możliwości ingerowania w toczącą się aukcję przez samego sprzedającego. Może on dokonać np. zmiany ceny produktu tylko i wyłącznie w przypadku, kiedy jeszcze nikt nie rozpoczął licytacji. Taka zmiana może również dotyczyć opłaty za przesłanie przedmiotu licytacji. Sprzedawca może również ingerować w opis przedmiotu licytacji, podobnie jak powyżej tylko w przypadku, gdy nikt jeszcze nie przystąpił do licytacji. Po tym momencie możliwe jest uzupełnianie aukcji o dodatkowe opisy w wyraźnym wskazaniem daty i godziny ich dokonania. Taka sama sytuacja będzie miała miejsce również w przypadku dodawania zdjęć towaru wystawionego na aukcji. Zmiany dokonywane w innych okolicznościach są co do zasady zabronione.

k)Regulamin sklepu internetowego

Przed przystąpieniem do robienia zakupów w wybranym przez nas sklepie internetowym, obowiązkiem kupującego jest zapoznać się z regulaminem obowiązującym w tym sklepie. Regulamin określa zasady korzystania przez nabywców ze sklepu prowadzonego przez sprzedawcę. Regulamin powinien być udostępniony na stronie internetowej sklepu w sposób umożliwiający potencjalnym nabywcom zapoznanie się z nim, jego pozyskanie, odtwarzanie, jak i utrwalanie jego treści. Regulamin powinien określać co najmniej podstawowe, konieczne zarazem zasady, na jakich strony zawrą umowę sprzedaży. Będę to w szczególności określenie ogólnych warunków korzystania ze sklepu, zasady rejestracji w sklepie, zasad składania zamówień oraz sposobu ich realizacji, sposób zapłaty i dostawy, zasady reklamacji, czy też zasady ochrony danych osobowych. Warto zatem dla własnego bezpieczeństwa zapoznać się z treścią regulaminów sklepów internetowych i nie powielać powszechnie występujących zachowań, polegających na „bezmyślnym” akceptowaniu regulaminu bez jego przeczytania. Rodzić to może niepożądane dla konsumenta następstwa, na które akceptując regulamin, wyraził zgodę.



http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&ved=0CDwQFjAA&url=http%3A%2F%2Fwww.bankier.pl%2Fwiadomosc%2FJak-robic-bezpiecznie-zakupy-przez-internet-2789578.html&ei=uG6AUs7RMOLG0QWIwIGABw&usg=AFQjCNGNdNEUUAm_7V1nvKVox3B4A3hi4w&sig2=P2EdyfVPkZOUID4Pl3mcqg

l)Plusy zakupów przez Internet

Osoby, które korzystają z zakupów online, wymieniają zazwyczaj więcej plusów, niż minusów takich transakcji. Oto najczęściej wymieniane powody, dla których warto kupować przez Internet:

• dostęp do ogromnej ilości produktów (w tym zagranicznych) bez konieczności wychodzenia z domu
• oszczędność czasu 
• szczędność pieniędzy (dużo produktów po okazyjnych cenach)
• brak kontaktu z nachalnymi sprzedawcami i dzięki temu – wielka swoboda i brak skrępowania przy oglądaniu i kupowaniu
• większa łatwość w znalezieniu produktów „trudno dostępnych”
• możliwość poczytania opinii klientów na temat sprzedawcy i danego produktu  przed zakupem - na forach, portalach zakupowych, w porównywarkach cen itp.
• brak kolejek
• wszystko dostarczone do domu/ mieszkania

m)Minusy zakupów przez Internet:

• upragniony towar nie otrzymujemy od razu, musimy czekać na dostawę, czasem kilka dni
• pochłania czas – mimo że sam zakup może być równie szybki jak w tradycyjnym sklepie, to jeśli będziemy chcieli porównać produkty konkurencji, a dodatkowo poczytać opinie internautów na temat jego jakości i samego sprzedawcy, wtedy czas bardzo się wydłuża
• nie możemy dotknąć i zobaczyć na żywo produktów
• brak możliwości przymierzenia odzieży, obuwia w danej chwili
• w razie niezadowolenia z otrzymanego towaru – konieczność pofatygowania się na pocztę i ponoszenia kosztów jego odesłania
• nie zawsze istnieje możliwość zwrotów
• możliwość trafienia na nieuczciwych sprzedawców

n)Wpływ Internetu w podejmowaniu decyzji o zakupie

O tym jak ważna jest rola Internetu przy zakupach można się przekonać, analizując badania rynku. Ostatnio przeprowadzono je dla sprawdzenia, jak Internet wpływa na zakup kosmetyków. Wynika z nich, że użytkownicy  chętnie i często szukają w nim informacji ułatwiających im podejmowanie decyzji o  zakupie. Dla 66% ankietowanych Internet jest  źródłem informacji o kosmetykach, dla 83% znalezione informacje, w tym opinie konsumentów - pomogły podjąć decyzję, co kupić w „realu”. Prawie 90% deklaruje styczność z reklamami kosmetyków w sieci, przy czym 62% było nimi zaciekawione. Ankietowani oczekują, że informacje o kosmetykach będą   jak najszerzej rozpowszechniane w sieci, a 42% z nich zadeklarowała, że w dokonała ostatnio zakupu kosmetyków online.
Wszystko to podkreśla jak wielką funkcję w procesie zakupowym pełni współcześnie Internet. Pomijając plusy i minusy tej formy, faktem jest, że jest to prawdziwa kopalnia informacja na temat produktów, przyczyniająca się do podejmowania decyzji o zakupie przez konsumentów. A dzięki temu, że opiniami dzielą się internauci, sieć stała się bardziej wiarygodnym źródłem od sprzedawcy.
http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&sqi=2&ved=0CCwQFjAA&url=http%3A%2F%2Fwww.we-dwoje.pl%2Fzakupy%3Bprzez%3Binternet%3B8211%3B%3Bplusy%3Bi%3Bminusy%2Cartykul%2C17844.html&ei=TG-AUqWPIYTt0gWCsIGIDA&usg=AFQjCNFoGHH1l5FAulCwVCy6WSxCV2qfBg&sig2=sCD2sTws2cExdThVjJwiNg

Odwiedż w internecie kilka porównywarek

• www.skapiec.pl/
• www.ceneo.pl/
• www.nokaut.pl/
• www.okazje.info.pl/
• www.radar.pl/
• www.bazarcen.pl/
• www.najtaniej24.pl/

6.Wady i zalety e-booków

 

Ebooki nie są tworem doskonałym, mają zarówno zalety, jak i wady, które, po wielu miesiącach obserwacji i korzystania z tych wersji książek, postaram się przedstawić.

a)Wady ebooków

 

• są jeszcze dość drogie, jednak coraz więcej dystrybutorów zauważa różnicę między nimi i książkami drukowanymi, obniżając cenę – więcej o cenach ebooków, o tym, skąd brać darmowe ebooki oraz gdzie szukać okazji znajdziesz w kolejnych wpisach na blogu,
• mają zabezpieczenia, np. DRM lub znak wodny – ebooków z DRM nie odczytuje Kindle – trzeba zdjąć zabezpieczenie,
• wiele ebooków wciąż wydawana jest w formacie PDF, z którym niektóre czytniki mają problem,
• ten typ książki wciąż ma wielu przeciwników – ebooki nie pachną, kartki nie szeleszczą, nie są „fizyczne”, jak książka tradycyjna.

c)Zalety ebooków

 

• są „lekkie” – ważą tyle, co urządzenie, na którym je czytamy. W przypadku czytnika ebooków będzie do 200-300 gramów,
• można zabrać kilkaset e-książek za jednym razem – urządzenia mają pamięć, która pozwala na przechowywanie wielu książek. Przydaje się to zwłaszcza podczas podróży,
• część ebooków dostępna jest legalnie i za darmo. Darmowe ebooki to takie, które trafiły do domeny publicznej, dostępne są między innymi w serwisie Wolne Lektury i Project Gutenberg,
• dla mnie jedną z najważniejszych zalet ebooków jest przeszukiwalność – w przypadku książki tradycyjnej musiałam czasem przerzucać kilkaset stron w celu znalezienia tego, co mnie interesuje. Teraz wystarczy wpisać szukane słowo i zostanie ono wyszukane i zaznaczone,
• ebooki są łatwo i szybko dostępne – mogę mieć to, co mnie interesuje bez wychodzenia z domu, a za pośrednictwem księgarni ebooków. Po kilku minutach od zakupu mogę cieszyć się lekturą.

To pewnie nie koniec wad i zalet książek elektronicznych, jednak te przychodzą mi teraz do głowy. Jeśli pojawią się nowe z pewnością się tu nimi podziel

d)Popularne e-czytelnie:

http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&sqi=2&ved=0CC0QFjAA&url=http%3A%2F%2Fwolnelektury.pl%2F&ei=5HGAUtu7C8zv0gWwlIDwCQ&usg=AFQjCNHOnw-hhlAa1wsl69q8TOxVtfRY4w&sig2=bhh2-hshMiCQ2u7VRxiYdw&bvm=bv.56146854,d.bGE 

Odwiedż adresy internetowe i sprawdż dostępność bezpłatnych e-booków w formacie PDF:

• www.pbi.edu.pl/

www.wolnelektury.pl/katalog/

• eczytelnia.net/
• eczytelnia.mobi/
• www.bezkartek.pl/
• www.e-tekst.pl/
• www.eczytelnia.pl/
• www.bibliotekacyfrowa.pl/dlibra/
• literat.ug.edu.pl/
• www.dbc.wroc.pl/dlibra/