Lekcja 7
Temat: Sposoby komunikowania się.
1) SMS-to usługa, która pozwala użytkownikom telefonii zarówno komórkowej, jak i stacjonarnej przesyłać krótkie komunikaty tekstowe. Aby z niej skorzystać w przypadku telefonii stacjonarnej, niezbędny jest cyfrowy model aparatru telefonicznego.
Maksymalna długość pojedynczej wiadomośći wynosi 160 znaków 7-bitowych (bez znaków narodowych) lub 140 znaków 8-bitowych. Jednak w przypadku niektórych telefonów mogą być one dłuższe dzięki technologii CSMS (ang.Concatenated SMS0 - ponad 900 znaków. Tekst takiej wiadomości jest dzielony na mniejsze fragmenty, które scala telefon odbiorcy.
Ciekawostka
Początkowo SMS -y miały służyć operatorom do informowania klientów o awariach,zmianach w cenniku itp. Niemożliwe było przesyłanie SMS-ów do innych sieci. Pierwszego w historii SMS-a wysłał 3 grudnia 1992 roku pracownik sieci Vodafone. Składał w nim życzenia swoim kolegom z okazji świąt Bożego Narodzenia.
Numery SMSC czterech największych polskich operatorów:
T-Mobile +48 602 951 111
Orange +48 501 200 777
Play +48 790 998 250
Plus +48 601 000 310
2. EMS (ang. Enhanced Message Service) - usługa rozszerzonych wiadomości tekstowych - smsów działająca w ramach telefonii komórkowej.
Usługa ta umożliwia dołączanie do wiadomości SMS grafiki (w formacie WBMP), efektów dźwiękowych (spośród 10 predefiniowanych, jak fanfary czy werble), animacji oraz melodyjek (w formacie iMelody o maksymalnym rozmiarze 128 B). EMS umożliwia także podstawowe formatowanie tekstu - zmiana wielkości, nowe linie, wyrównanie do lewej, prawej, wyśrodkowanie, pogrubienie, kursywa czy podkreślenie. Usługa ta jest dostępna w większości sieci GSM (jako że nie wymaga praktycznie ingerencji w infrastrukturę sieci przez operatora).
Inicjatorami standardu EMS były firmy Ericsson i Siemens, stąd ta technologia pojawiła się po raz pierwszy w telefonach tych firm. Potem EMS został uznany za standard przez stowarzyszenie 3GPP (3rd Generation Partnership Project) i została wprowadzona do większości telefonów, które powstały w ciągu ostatnich lat. Do wyjątków należy firma Nokia – jej telefony w większości nie są zgodne ze standardem EMS, Nokia polega bardziej na własnej, podobnej technologii Smart Messaging.
Wiadomości EMS są zgodne z SMS, stąd wysłanie wiadomości EMS do telefonu nie obsługującego tego standardu spowoduje przekazanie samego tekstu wiadomości.
EMS jest technologią przejściową pomiędzy wiadomościami tekstowymi (SMS) i multimedialnymi (MMS). Pierwotnie miała zostać wprowadzona w sieciach trzeciej generacji - UMTS, ale jednak pojawiła się już w sieciach 2G oraz 2,5G.
http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=2&ved=0CDcQFjAB&url=http%3A%2F%2Fpl.wikipedia.org%2Fwiki%2FMMS&ei=jEtlUtfsI4iShQfVhIGABw&usg=AFQjCNFmu-l3RSANeSHAGcQwP6Fev8MPMw&sig2=3Jgga4LFTHjShCezbDg01Q
3. Multimedia Messaging Service (MMS) – rozszerzenie funkcji SMS i EMS o możliwość przesyłania multimediów takich jak grafika, animacje, wideoklipy, dźwięki itp. Pierwotnie MMS zaplanowany został jako usługa dla telefonii trzeciej generacji (UMTS), której jednak wprowadzenie było odwlekane w czasie, więc producenci wprowadzili tę opcję już wcześniej (określana jest jako technologia 2,5G). Obecnie prawie każdy nowy telefon posiada funkcję MMS.
MMS, w przeciwieństwie do EMS i Smart Messaging nie jest bezpośrednim rozwinięciem SMS, opierającym się na odpowiednio zakodowanych wiadomościach tekstowych. MMS polega na technologii pakietowej transmisji danych GPRS. Pakiety danych są transmitowane do centrum wiadomości multimedialnych, a stamtąd, dzięki usługom pochodnym od WAP Push, do telefonu odbiorcy.
Maksymalna wielkość MMS mogłaby być nieograniczona. Większość operatorów rozszerzyła ograniczenie do 300 KB dla pojedynczej wiadomości - tyle ile maksymalnie mogą obsłużyć terminale. Na początku istnienia usługi użytkownicy zwykle płacili wyższe opłaty już za wiadomości powyżej 100 KB. Obecnie stawka za wysłanie MMSa jest stała bez względu na jego rozmiar.
Wewnątrz MMS może znaleźć się tekst zakodowany w Unikodzie w Wersji UTF-8 o ilościach dochodzących do tysięcy znaków (zwykły SMS pozwala na przesłanie 140 bajtów, co umożliwia wysłanie w zależności od kodowania 160, 140 bądź 70 znaków), obrazki w formatach JPEG, GIF lub PNG, dźwięki, melodyjki w formacie MIDI. Można również (o ile telefon pozwala) przesłać gry Java oraz inne dowolne pliki (np. SIS, ZIP). Dodatkowo jest możliwy podział MMS-a na sceny, wyświetlane po sobie w ustalonej kolejności, co pozwala na tworzenie mikroprezentacji.
Dostępne są już także serwisy MMS, pozwalające na zobaczenie bramek z meczów piłkarskich, graficznej prognozy pogody i wielu innych informacji w formie znacznie ciekawszej niż tradycyjna wiadomość tekstowa.
http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=2&ved=0CDcQFjAB&url=http%3A%2F%2Fpl.wikipedia.org%2Fwiki%2FMMS&ei=jEtlUtfsI4iShQfVhIGABw&usg=AFQjCNFmu-l3RSANeSHAGcQwP6Fev8MPMw&sig2=3Jgga4LFTHjShCezbDg01Q
4.IRC (ang. Internet Relay Chat) – jedna ze starszych usług sieciowych
umożliwiająca rozmowę na tematycznych lub towarzyskich kanałach
komunikacyjnych, jak również prywatną z inną podłączoną aktualnie osobą.
Usługa ta funkcjonuje w architekturze klient-serwer,
tj. fizycznie składa się z grupy połączonych ze sobą na stałe serwerów
oraz programów-klientów. Programy klienckie uruchamiane są przez
końcowych użytkowników lokalnie – na ich własnych komputerach, lub zdalnie, za pośrednictwem usługi SSH lub telnet.
Rozmowy w sieci IRC odbywają się na tzw. kanałach, z których część
funkcjonuje stale. Inne mogą być uruchamiane przez jednego użytkownika w
celu porozmawiania choćby z jedną inną osobą.
Na ekranie użytkownika przewijają się od dołu do góry ekranu
komunikaty wysyłane przez osoby piszące na danym kanale. Komunikaty te
pojawiają się zaraz po ich wysłaniu, a ich kolejność jest identyczna z
kolejnością napływania do serwera. Uzyskuje się dzięki temu wrażenie
rozmowy osób przebywających w jednym pomieszczeniu.
Uczestnicy nie używają zwykle w IRC swoich prawdziwych imion i nazwisk, lecz posługują się krótkimi pseudonimami. Pseudonimy te w gwarze IRC popularnie określa się jako nickname lub krócej nick.
5.Komunikator internetowy
Komunikator internetowy (ang. Instant Messenger, od tego skrót IM) – program komputerowy pozwalający na przesyłanie natychmiastowych komunikatów (komunikacja natychmiastowa – ang. Instant Messaging) pomiędzy dwoma lub większą ilością komputerów, poprzez sieć komputerową, zazwyczaj Internet (dlatego komunikatory internetowe). Od poczty elektronicznej różni się tym, że oprócz samej wiadomości, przesyłane są także informacje o obecności użytkowników, co zwiększa znacznie szansę na prowadzenie bezpośredniej konwersacji.
Komunikatory przesyłają informacje według zasad ustalonych przez protokoły komunikacyjne tak, że publicznie udokumentowane protokoły są zwykle implementowane przez wiele komunikatorów, zapewniając prawie nieograniczone grono odbiorców, podczas gdy protokoły utajnione zmuszają użytkowników do korzystania z programów przygotowanych przez producentów, ograniczając tym samym możliwość komunikacji.
Komunikatory bardzo często łączą użytkowników przez serwery, do których przyłączają się, i od których działania są uzależnione. Niekiedy tak skrajnie, że użytkownik skazany jest na reklamy emitowane przez producenta aplikacji.
Ciekawostka
Za praprzodka komunikatorów uznaje się ICQ, który pojawił się w 1996 r.i był pomysłem izraelskiej firmy Mirabilis. Nazwa ICQ jest swoistą grą słów - I Seek You (szukam cię).
6.Extensible Messaging and Presence Protocol
Extensible Messaging and Presence Protocol (XMPP, dawniej Jabber) – protokół bazujący na języku XML umożliwiający przesyłanie w czasie rzeczywistym wiadomości oraz statusu. Protokół ma zastosowanie nie tylko w komunikatorach, ale również w innych systemach natychmiastowej wymiany informacji.Mimo iż nazwa konta na serwerach XMPP jest skonstruowana podobnie jak adres e-mail, nie może być on wykorzystywany jako ten sposób komunikacji. Dzieje się tak gdyż ten protokół zakłada wyłącznie błyskawiczną formę komunikacji między użytkownikami. Istnieją jednak firmy które w ramach jednego konta oferują zarówno adres e-mail jak i Jabber ID (np. Google wraz z Gmailem czy Microsoft i jego usługa Hotmail). Podobnym przykładem są serwisy społecznościowe Facebook oraz Nk.pl które poprzez implementację języka XMPP na swoich serwerach, pozwoliły na korzystanie wbudowanego w swoim serwisie czatu z poziomu dowolnego komunikatora opartego na tym protokole.
a)Zastosowania
Głównym jego zastosowaniem jest wymiana wiadomości w komunikatorach internetowych. Serwery XMPP umożliwiają także za pomocą tzw. transportów komunikację z użytkownikami innych protokołów, jak Gadu-Gadu, Tlen.pl czy ICQ.Protokół nie musi być wykorzystywany jedynie do komunikacji między użytkownikami, przykładem czego jest system blogowania przez XMPP – Jogger.
b)Cechy XMPP
c)Schemat działania sieci XMPP
XMPP posiada kilka cech wyróżniających go spośród konkurencyjnych sieci.
- otwartość
- Protokół XMPP jest publicznie dostępny i podlega swobodnej modyfikacji. Klienty, serwery oraz biblioteki są często udostępniane jako Wolne i Otwarte Oprogramowanie.
- decentralizacja
- Dostępnych jest wiele serwerów XMPP. Dodatkowo można uruchomić serwer na własny użytek. Wszystkie dostępne serwery tworzą jedną wspólną sieć.
- bezpieczeństwo
- Każdy serwer XMPP może być oddzielony od głównej publicznej sieci. Wiele serwerów używa SSL do komunikacji z użytkownikami. Część klientów obsługuje PGP lub GPG do szyfrowania transmisji oraz zabezpieczenia oparte na SASL.
- transporty
- Serwery mogą udostępniać użytkownikom dodatkowe usługi, jak komunikacja z innymi protokołami oraz obsługa poczty elektronicznej. W przeciwieństwie do wtyczek do komunikatorów można z nich korzystać za pomocą dowolnego klienta.
- http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&sqi=2&ved=0CCwQFjAA&url=http%3A%2F%2Fpl.wikipedia.org%2Fwiki%2FInternet_Relay_Chat&ei=SNdrUrOXJ8fxhQeyioGwCw&usg=AFQjCNErpuy1NIcYhyiqa9Q9DzapVev5Xg&sig2=SX_Nzh4HMu4cwfFUCynLhQ
- Istnieje także wiele multikomunikatorów, które pozwalają na komunikowanie sie z użytkownikami różnych niezależnych sieci. Popularne programy tego typu to Tlen, Miranda,IM,AQQ, iChat czy Adium.
7.CZAT.
CZAT- rodzaj internetowej pogawędki i jedna z usług internetowych.
Wyraz czat (chat), będący zapożyczeniem, zagnieździł się w slangu informatycznym. Najpowszechniejszym znaczeniem tego słowa jest serwis internetowy służący do komunikacji wielu osób w tzw. pokojach. Zwykle istnieją dwa rodzaje rozmowy – prywatna, której przebieg mogą śledzić tylko dwie osoby, oraz publiczna, dostępna dla wszystkich zalogowanych użytkowników. W części czatów dostępne są również graficzne emotikony, stworzone dla ułatwienia ekspresji emocji. Taka forma czatu jest w większości oparta o aplet Java.
Podobną funkcjonalność oferuje IRC. W stosunku do wielu serwisów czatowych ma on dużo lepiej rozbudowane mechanizmy zarządzania pokojami (tam nazywanymi kanałami) oraz uprawnieniami użytkowników.
Od słowa czat powstały inne wyrażenia, takie jak czatownik (ewentualnie chatownik) – osoba korzystająca z czatu (chatu), oraz czatować (chatować) - rozmawiać za pośrednictwem czatu.
http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&sqi=2&ved=0CCwQFjAA&url=http%3A%2F%2Fpl.wikipedia.org%2Fwiki%2FCzat&ei=gQRtUs34AoeBhAfR94CAAQ&usg=AFQjCNHGDYfYLmFnTvS45v7JXXF0cxyB0Q&sig2=kku8IyAoMjTgPxn-PaPNXw&bvm=bv.55123115,d.bGE
8.GG.
GG- komunikator internetowy, opracowywany przez firmę GG Network.
Pomysłodawcą i twórcą Gadu-Gadu jest informatyk Łukasz Foltyn. Gadu-Gadu ma około 6 milionów unikatowych użytkowników, którzy wysyłają do 300 milionów wiadomości dziennie.
Gadu-Gadu umożliwia przede wszystkim prowadzenie rozmów tekstowych, udostępnia również między innymi przesyłanie plików, prowadzenie konferencji i rozmów głosowych. Jest to program typu Adware – darmowy, ale korzystającym z niego użytkownikom wyświetlają się reklamy.
http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&sqi=2&ved=0CCwQFjAA&url=http%3A%2F%2Fpl.wikipedia.org%2Fwiki%2FGadu-Gadu&ei=xQRtUrq4I8yqhQetiICADw&usg=AFQjCNHuRRKm9_KXbFZPLTwDHlG5PZ62WQ&sig2=Rrp6_M_vAR0T6KiHd5dl0g&bvm=bv.55123115,d.bGE
10.GRUPY DYSKUSYJNE.
Grupa dyskusyjna (ang. newsgroup) – tematyczny zbiór artykułów Usenetu, światowego zasięgu systemu wymiany informacji przy użyciu Internetu, znanego także jako niusy (ang. news). Usługa ta pozwala na automatyczną wymianę wiadomości internetowych lub innego rodzaju pisanych komunikatów w obrębie pewnej grupy osób. Działanie grup opiera się na protokole NNTP (ang. Network News Trasport Protocol). W sieci newsów wyróżnia się serwery i czytniki grup. Serwery zajmują się wymianą artykułów między sobą i udostępnianiem ich użytkownikom.
a)Podział grup
Grupy dyskusyjne mogą mieć różny charakter, jeśli chodzi o bierny i czynny dostęp do nich. Mogą one być:- zamknięte – tzn. być dostępne tylko dla wybranej grupy osób (np. grupy przeznaczone dla pracowników jednej firmy),
- półotwarte – tzn. dostępne dla wszystkich, ale pod pewnymi warunkami, (np. po udowodnieniu swoich kwalifikacji),
- moderowane – czyli dostępne dla wszystkich, ale wysyłane nań wiadomości są oceniane zgodnie z ustalonymi zasadami i dopuszczane do publikacji przez moderatora,
- otwarte dla zarejestrowanych – czyli dostępne dla wszystkich, którzy się doń zapisali,
- całkowicie otwarte – dostępne bez konieczności rejestracji.
http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&ved=0CC4QFjAA&url=http%3A%2F%2Fpl.wikipedia.org%2Fwiki%2FGrupa_dyskusyjna&ei=VtxrUpThFYqUhQfT0YD4Dg&usg=AFQjCNEGabx0iD9tpkMJmSEcSyYWrvQR7A&sig2=-SJxBqs5jtH4zYxigwekYw&bvm=bv.55123115,d.ZG4
11.Netykieta
Netykieta (kontaminacja net (ang.) – „sieć” i etiquette (fr.) – „formy zachowania się”) – zbiór zasad przyzwoitego zachowania w Internecie, swoista etykieta obowiązująca w sieci (ang. net).
Netykieta, podobnie jak zwykłe zasady przyzwoitego zachowania, nie jest dokładnie skodyfikowana, nikt też nie zajmuje się systematycznym karaniem osób łamiących te zasady, jednak uparte łamanie zasad netykiety może się wiązać z różnymi przykrymi konsekwencjami, jak np.: zgłoszenie nadużycia do działu abuse i odcięcie „niegrzecznego” osobnika od określonej usługi internetowej przez jej administratora.Zasady netykiety wynikają wprost z ogólnych zasad przyzwoitości lub są odzwierciedleniem niemożliwych do ujęcia w standardy ograniczeń technicznych wynikających z natury danej usługi Internetu.
a)Zalecenia netykiety
Dla grup i list dyskusyjnych są to:- zakaz pisania wulgaryzmów
- zakaz spamowania (m.in. wysyłania niechcianych linków do stron)
- zakaz wysyłania tzw. „łańcuszków szczęścia”
- nakaz zapoznania się z wykazem FAQ przed zadaniem pytania
- stosowanie się do reguł pisania obowiązujących w danej grupie (sposób kodowania polskich liter, zasad cytowania, możliwości wysyłania (lub nie) wiadomości formatowanych w HTML-u, możliwości dołączania (lub nie) plików binarnych, co zwykle jest szczegółowo opisane w FAQ danej grupy
- zakaz nadmiernego cross-postowania czyli wysyłania e-maili lub postów do kilku grup naraz
- zakaz wysyłania listów (e-maili) do wielu osób naraz z jawnymi adresami poczty elektronicznej (stosujemy kopię ukrytą)
- zakaz pisania nie na temat (OT – OffTopic)
- zakaz pisania kilka razy z rzędu (szczególnie restrykcyjnie używany na forach posiadających funkcję edycji postu)
- zakaz odpowiadania nad cytowanym fragmentem (topposting)
- zakaz pisania wiadomości wielkimi literami
- obowiązek korzystania z funkcji „Szukaj” na forach, przed założeniem nowego wątku (na omawiany już temat/problem)
- zakaz floodowania
- nakaz zapoznania się z FAQ danego kanału/forum/czatu i przestrzeganie zawartych tam zasad szczegółowych
- zakaz nagabywania osób, które sobie tego nie życzą
- zasady dotyczące znaków diakrytycznych – użytkownicy niektórych kanałów IRC nie życzą sobie używania polskich liter, natomiast na forach internetowych pisanie bez polskich znaków diakrytycznych bywa źle widziane; sprawy te regulowane są czasem przez lokalną netykietę lub FAQ, jak np. dla www.pl.irc)
- zasady korzystania z różnych języków na kanałach wielonarodowościowych
- zakaz ciągłego pisania wielkimi literami
- zakaz pisania naprzemiennie wielkich i małych liter (tzw. nowomowa internetowa, poke-pismo)
- nakaz używania emotikon z rozwagą (mają być dodatkiem do tekstu, a nie główną treścią)
- w dyskusjach, zwłaszcza w Usenecie i na forach internetowych zwracamy się po nicku lub imieniu jeśli rozmówca wyraża na to zgodę. Nigdy samym nazwiskiem. Nie należy się obrażać, jeśli ktoś zwraca się do nas „per ty”, a nie w formie grzecznościowej, i nie należy się obawiać używania takiej bezpośredniej formy.
- nakaz trzymania się wątku w korespondencji elektronicznej lub cytowanie e-maila [w przypadku braku takiej opcji w skrzynce]
- nakaz dopisywania wątku korespondencji pod spodem [głównie dot. e-mail]
- zalecenie, by sygnaturka nie miała więcej niż cztery linie. Do jej długości nie wlicza się linii poświęconej na delimiter.
b)Przykłady zachowań sprzecznych z netykietą
- kłótnia internetowa
- trollowanie
- http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&sqi=2&ved=0CCwQFjAA&url=http%3A%2F%2Fpl.wikipedia.org%2Fwiki%2FNetykieta&ei=pfJsUqv_AcythQe_rYDQBA&usg=AFQjCNGLZE5Ll_0IxzqBWjXq3SC_OxPkUQ&sig2=-K3J9Ioa1e6eXJhYHI-zTw&bvm=bv.55123115,d.bGE
c)Zasady korzystania z grup
W niemal wszystkich grupach dyskusyjnych obowiązują mniej lub bardziej restrykcyjne zasady, za których nieprzestrzeganie można zostać wykluczonym z grupy lub przynajmniej narazić się na swoisty ostracyzm, polegający na ignorowaniu wysyłanych przez siebie komunikatów. Prawie we wszystkich grupach obowiązują ogólne zasady netykiety, które są często uzupełniane o dodatkowe zalecenia zbierane w tzw. FAQ-ach danych grup.
Najbardziej typowe zachowania, które nie są lubiane w grupach uzyskały swoje nazwy. Są to m.in.:
- spamowanie – czyli wysyłanie masowo niechcianych przez innych komunikatów w rodzaju reklamy, "łańcuszków szczęścia" itp.,
- trollowanie – czyli celowe rozpoczynanie i następnie podtrzymywanie niepotrzebnych sporów, czynione tylko dla samej radości spierania się,
- flamowanie – czyli niepotrzebne, agresywne reagowanie na spam lub trolling.
http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&sqi=2&ved=0CCwQFjAA&url=http%3A%2F%2Fpl.wikipedia.org%2Fwiki%2FGrupa_dyskusyjna&ei=OftsUtvWGNGrhQeOj4H4Cg&usg=AFQjCNEGabx0iD9tpkMJmSEcSyYWrvQR7A&sig2=y2JCYTKxJE0KvnB6_IoJxA&bvm=bv.55123115,d.bGE
Jak zamieścić artykuł na stronie grupy ?
d)Jak skonfigurować czytnik grup dyskusyjnych?
Każdy z czytników konfiguruje się nieco inaczej. Wspólne są natomiast podstawowe rzeczy jakie użytkownik musi ustawić:- wybranie serwera, z którego będziemy korzystali - u nas news.ds.pg.gda.pl i podanie go w ustawieniach czytnika,
- podanie informacji o użytkowniku, czyli:
- adresu poczty elektronicznej,
- identyfikatora.
- imieniem i nazwiskiem,
- pseudonimem,
- pozostania anonimowym.
- W nazwach gryp możesz spotkać charakterystyczne skróty:
- comp (ang.computer )-informatyczna,
- hum (ang.human)- humanistyczna,
- misc (ang.miscellaneous)- inna,rozmaitości,
- rec (ang.recreation)- rekreacyjna,
- sci (ang.science) - nauki ścisłe,
- soc (ang.society) - socjologiczna,
- alt (ang.alternative) - alternatywna.
Zobacz też
12.FORUM DYSKUSYJNE.
FORUM DYSKUSYJNE- przeniesiona do struktury stron WWW forma grup dyskusyjnych, która służy do wymiany informacji i poglądów między osobami o podobnych zainteresowaniach przy użyciu przeglądarki internetowej.
Fora dyskusyjne są obecnie bardzo popularną formą grup dyskusyjnych w Internecie. Prowadzą je praktycznie wszystkie portale, większość wortali, znaczna liczba ISP. Są one także powszechne na stronach wielu instytucji, czasopism, przedsiębiorstw, uczelni itp. a także spotykane są liczne fora zakładane zupełnie prywatnie.- http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&ved=0CC4QFjAA&url=http%3A%2F%2Fpl.wikipedia.org%2Fwiki%2FForum_dyskusyjne&ei=uttrUoCxDMrOhAf2xoGoBA&usg=AFQjCNHhdWpS-5g4XY1DIqANw2PcqG7zxw&sig2=z3L-tutd8rApLRrv9jWuOA&bvm=bv.55123115,d.ZG4
Lista dyskusyjna 9ang. mailing list) jest specyficzną formą korzystania z poczty elektronicznej i działa nieco inaczej niż grupa dyskusyjna. Każda wiadomość wysłana na ogólny adres listy zostaje jak echo automatycznie rozesłana przez serwer do wszystkich osób zapisanych na listę.
Każda lista dyskusyjna ma dwa adresy :
- pocztowy,używany do kontaktowania się z jej członkami;
- administracyjny,na który wysyła się komendy,polecenia dla serwera.
- Serwer dopisze aders nadawcy takiego listu do listy uczestników. Od tej pory każdy list wysłany przez któregokolwiek członka listy trafi także do Twojej skrzynki pocztowej.
- Pamiętaj, b y nigdy nie wysyłać poleceń administracyjnych (subscribe , unsubscribe itp.) na adres pocztowy listy, i przestrzegaj jej regulaminu.
13.FACEBOOK.
FACEBOOK- serwis społecznościowy, w ramach którego zarejestrowani użytkownicy mogą tworzyć sieci i grupy, dzielić się wiadomościami i zdjęciami oraz korzystać z aplikacji, będących własnością Facebook, Inc. z siedzibą w Menlo Park. W październiku roku liczba użytkowników na całym świecie wynosiła ponad 1 miliard, a co miesiąc wgrywany jest ponad 1 mld zdjęć oraz 10 mln filmów, których obecnie jest 265 miliardów. Średni wiek użytkownika serwisu to 22 lata.
Projekt został uruchomiony 4 lutego 2004 na Uniwersytecie Harvarda (w stanie Massachusetts) i był początkowo przeznaczony przede wszystkim dla uczniów szkół średnich i studentów szkół wyższych (college’ów, uniwersytetów). Jego głównym autorem jest Mark Zuckerberg (obecnie zasiada on na stanowisku CEO). Serwis zatrudnia ok. 1000 pracowników (stan na sierpień 2009). Jego przychody przekraczają 150 mln USD (szacunkowo). We wrześniu 2009 założyciel Facebooka poinformował na swoim blogu, że Facebook po raz pierwszy przestał przynosić straty i zaczął pokrywać swoje koszty operacyjne oraz inwestycje w nowe serwery.
W marcu 2008 autor portalu, 23-letni Mark Zuckerberg, plasując się na 735. miejscu rankingu Forbesa zestawiającego najbogatszych ludzi świata, został najmłodszym miliarderem świata (1,5 mld USD).
W październiku 2010 na ekrany kin wszedł film The Social Network ukazujący historię portalu Facebook (pierwotnie TheFacebook) i jego założycieli. W zakończeniu filmu podano szacunkową wartość portalu i wynosiła ona 25 miliardów dolarów.
18 maja 2012 roku Facebook jako firma, pojawił się po raz pierwszy na amerykańskiej giełdzie NASDAQ, będąc najwyżej wycenianą w historii spółką giełdową w dniu debiutu. Szacunki dotyczące wartości serwisu, okazały się jednak być mocno przesadzone gdyż oczekiwania inwestorów były zbyt duże, wobec realnych możliwości serwisu.
http://pl.wikipedia.org/wiki/GG_Network
14.SKYPE.
SKYPE- komunikator internetowy, oparty na technologii peer-to-peer.
Skype umożliwia prowadzenie darmowych rozmów głosowych oraz obserwację rozmówcy poprzez kamerę internetową, a także płatnych rozmów z posiadaczami telefonów stacjonarnych lub komórkowych za pomocą technologii VoIP (Voice over IP) tzw. usługa SkypeOut. Oprócz tego Skype oferuje funkcje bezpośredniej wymiany informacji tekstowych za pomocą ręcznie wpisywanych wiadomości oraz przesył plików.
http://pl.wikipedia.org/wiki/GG_Network
15.Session Initiation Protocol
SIP (ang. Session Initiation Protocol) – protokół inicjowania sesji, zaproponowany przez IETF standard dla zestawiania sesji pomiędzy jednym lub wieloma klientami. Jest obecnie dominującym protokołem sygnalizacyjnym dla Voice over IP i stopniowo zastępuje H.323.
http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&ved=0CEEQFjAA&url=http%3A%2F%2Fpl.wikipedia.org%2Fwiki%2FSession_Initiation_Protocol&ei=7t1rUsirMsOKhQf9lIGACw&usg=AFQjCNHSWl1fNG0DHSH07mqlWps65sscdQ&sig2=p3rkaQJ1KvufVfp0PvRcGA&bvm=bv.55123115,d.ZG4
Telefonia Internetowa
16.VoIP (ang. Voice over Internet Protocol) – technika umożliwiająca przesyłanie dźwięków mowy za pomocą łączy internetowych lub dedykowanych sieci wykorzystujących protokół IP, popularnie nazywana "telefonią internetową". Dane przesyłane są przy użyciu protokołu IP, co pozwala wykluczyć niepotrzebne "połączenie ciągłe" i np. wymianę informacji gdy rozmówcy milczą.
a)Ogólny opis
Avaya VoIP Phone
Zalety w porównaniu z telefonią tradycyjną:
- niezależność od operatorów/monopolistów państwowych (swoboda wyboru, a potencjalnie także większa prywatność)
- bezpłatne rozmowy wewnątrz sieci operatora
- niższy koszt połączeń z telefonią stacjonarną (zwykle dopiero przy połączeniach zagranicznych, ew. międzystrefowych)
- pełna mobilność użytkownika (problem roamingu ma ograniczone znaczenie)
- niski koszt infrastruktury (w porównaniu z tradycyjnymi liniami telefonicznymi)
- integracja z przyszłościowymi usługami takimi jak przesyłanie danych czy obrazu
Wady w porównaniu z telefonią tradycyjną:
- większa zawodność usług
- konieczność posiadania dedykowanego sprzętu lub oprogramowania i łącza internetowego
- przy realizacji sprzętowej większe koszty zakupu (np. aparatów) dla użytkownika końcowego
- brak (ze względu na pełną niekontrolowaną mobilność) możliwości geograficznej lokalizacji „zakończenia sieci” (istotnej np. przy połączeniu na numery alarmowe i inne numery skrócone).
- innymi użytkownikami VoIP
- użytkownikami telefonii stacjonarnej i komórkowej
- korzystając z tzw. kart zdrapek pre-paid w dostępie wdzwanianym przez telefon stacjonarny
- używając telefonu IP lub bramki VoIP skonfigurowanych do użycia dla jednego lub wielu operatorów VoIP
- wykorzystując komputer przyłączony do internetu z odpowiednim oprogramowaniem komunikacyjnym
Poszczególne systemy różnią się nie tylko ceną połączeń, ale również sposobem "podłączenia" się.
W przypadku kart zdrapek połączenia wykonuje się poprzez numery dostępowe/połączenia dodzwaniane (typu 801, ale również zwykłe numery "stacjonarne" oferowane przez niektórych operatorów VoIP).
W przypadku telefonu IP, bramki VoIP lub programu (typowego VoIP lub komunikatora internetowego) połączenie wykonuje się przez posiadane łącze internetowe. Istnieje możliwość wykupienia towarzyszącego numeru telefonii stacjonarnej, co pozwala na odbieranie rozmów przychodzących. Obecnie dla tego typu połączeń istnieje możliwość dzwonienia na dowolny numer telefoniczny na całym świecie (niektórzy operatorzy ograniczają możliwość połączeń na płatne infolinie i telefony alarmowe).
Oprócz płatności pre-paid (opłacone z góry) niektórzy operatorzy oferują również wersje post-paid (opłata po wykonaniu usługi).
http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&ved=0CF0QFjAA&url=http%3A%2F%2Fpl.wikipedia.org%2Fwiki%2FVoice_over_Internet_Protocol&ei=V95rUsKYK8urhQeP5YGwCw&usg=AFQjCNFe4GEZFuJ7-ma3rrj45sjdyXzFcA&sig2=I2gkBhu9to5nHxsZfC7X-w&bvm=bv.55123115,d.ZG4
Inne komunikatory
17.Windows Live Messenger
Windows Live Messenger
System operacyjny Microsoft Windows 98/Me/2000/XP/Vista/7 , Mac OS X Pierwsze wydanie 22 lipca 1999 jako MSN Messenger / 13 grudnia 2005 Aktualna wersja stabilna 2012 (Build 16.4.3503) / 7 sierpnia 2012 Licencja Adware skype.com Windows Live Messenger (dawniej MSN Messenger) – były komunikator internetowy firmy Microsoft typu Instant Messenger. Umożliwia rozmowy za pośrednictwem internetu z ludźmi, a także wysyłania im wiadomości e-mail. Jeżeli użytkownik posiada mikrofon i kamerę internetową, może utworzyć wideokonferencję. Wymaga posiadania konta Windows Live ID. Został częściowo napisany w oparciu o komunikator MSN, z którym też jest kompatybilny i współpracuje, oraz dodano do niego współpracę z innymi usługami z rodziny Windows Live.
W dniu 6 listopada 2012 roku, Microsoft ogłosił, że Windows Live Messenger zostanie wycofany na rzecz Skype na całym świecie z wyjątkiem Chin. W kwietniu 2013 Windows Live Messenger zakończył swoje usługi i został przenisiony do usługi Skype.
Jest zgodny z siecią XMPP (Jabber). Posiada funkcję łączenia się z użytkowniekami Yahoo! Messenger oraz czatu Facebooka.
http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&ved=0CF0QFjAA&url=http%3A%2F%2Fpl.wikipedia.org%2Fwiki%2FVoice_over_Internet_Protocol&ei=V95rUsKYK8urhQeP5YGwCw&usg=AFQjCNFe4GEZFuJ7-ma3rrj45sjdyXzFcA&sig2=I2gkBhu9to5nHxsZfC7X-w&bvm=bv.55123115,d.ZG4
18..Wideokonferencja.
Wideokonferencja. – interaktywna komunikacja multimedialna, realizowana zazwyczaj za pomocą komputerów desktopowych, polegająca na przesyłaniu z dużą prędkością obrazu oraz dźwięku w czasie rzeczywistym pomiędzy odległymi lokalizacjami. Osoby posiadające sprzęt umożliwiający wykorzystywanie wideokonferencji mogą między sobą rozmawiać i jednocześnie widzieć się nawzajem.
a)Zastosowanie i wymagania.
Podobnie jak telekonferencja daje możliwość prowadzenia rozmów z wieloma użytkownikami jednocześnie. Różnicą jest to, że rozmowy prowadzone są za pomocą kamer internetowych lub telefonów komórkowych.
Stanowisko uczestnika wideokonferencji musi być wyposażone w komputer z łączem telekomunikacyjnym o szybkości min. 128 kb/s, kamerę wideo, mikrofon oraz odpowiednie oprogramowanie umożliwiające usługę wideokonferencji, którym najczęściej jest komunikator internetowy (np. Skype, AQQ).
Wideokonferencja:
- optymalizuje koszty kontaktu,
- zwiększa efektywność rozmów (w porównaniu z telefonem, komunikatorem tekstowym, pocztą)
- może zwiększać zaufanie do sprzedawcy (o ile jest to prawidłowo funkcjonujący kanał sprzedaży/informacji produktowej)
- ułatwia podejmowanie decyzji (w tym zakupowych) poprzez bezpośredni, wizualno-głosowy kontakt,
- może poprawiać wizerunek firmy (jak każde, prawidłowo używane narzędzie)
Efektywność systemów konferencji mierzona jest w czasie rzeczywistym w klatkach na sekundę.
Coraz częściej spotykanym rozwiązaniem jest przeniesienie wideokonferencji do Internetu (Webkonferencja). Wtedy do obsługi wystarczy komputer podłączony do internetu.
b)Krytyka.
Ta forma może utrudniać komunikacje ze względu na trudności w ustalaniu nadawców i odbiorców wypowiedzi, problemy z rozpoznawaniem emocji i intencji oraz zmniejszone zaufanie do współpracowników.
http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&ved=0CCwQFjAA&url=http%3A%2F%2Fpl.wikipedia.org%2Fwiki%2FWideokonferencja&ei=HN9rUr3RMJOXhQe4qIC4DQ&usg=AFQjCNGPQLGx6Q0XyZvkP04zc-khCOFS_A&sig2=EsU31TGdIUm1F76d1HSLEQ&bvm=bv.55123115,d.bGE
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz